ผลการค้นหา

ลุ่มน้ำ

หมายถึงน. บริเวณที่ลุ่มซึ่งมีแม่น้ำสำคัญและสาขาไหลผ่าน เช่น ลุ่มน้ำเจ้าพระยา.

ลุ่มลึก

หมายถึงว. ลึกซึ้งมาก เช่น พระพุทธพจน์มีความหมายลุ่มลึก.

ลุ่มเล้า

หมายถึงก. ละเล้า, เคล้าคลึง, คลอเคลีย.

พลุ่มพล่าม

หมายถึง[พฺลุ่มพฺล่าม] ว. ยุ่มย่าม, ซุ่มซ่าม, ตะกรุมตะกราม.

ลุ่ม ๆ ดอน ๆ

หมายถึงว. สูง ๆ ต่ำ ๆ, ไม่สม่ำเสมอ, เช่น ที่ลุ่ม ๆ ดอน ๆ; ไม่ราบรื่น เช่น ชีวิตลุ่ม ๆ ดอน ๆ.

อะลุ่มอล่วย,อะลุ้มอล่วย

หมายถึง[-อะหฺล่วย] ก. ปรองดองกัน, ผ่อนหนักผ่อนเบาให้แก่กัน.

จระคลุ่ม

หมายถึง[จะระคฺลุ่ม] (กลอน) ว. มืดมัว, คลุ้ม.

ตะลุ่ม

หมายถึงน. ภาชนะมีเชิงคล้ายพาน แต่ปากคลุ่ม สำหรับใส่ของ.

ตะลุ่มโปง

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

ลุ่ม

หมายถึงว. ตํ่า (ใช้แก่ลักษณะพื้นดินซึ่งรับนํ้าที่ไหลท่วมได้หรือนํ้าขึ้นถึง) เช่น ที่ลุ่ม ที่ราบลุ่ม, ตรงข้ามกับ ดอน.

ลุ่มหลง

หมายถึงก. หมกมุ่น, มัวเมา, เช่น ลุ่มหลงในอบายมุข.

บัวกลุ่ม

หมายถึงน. ลายปูนหรือลายแกะไม้ที่ทำเป็นรูปดอกบัวที่เริ่มแย้มร้อยกันเป็นเถา อยู่ระหว่างบัลลังก์กับปลียอดของเจดีย์หรือปลายเครื่องบนของปราสาท.