ผลการค้นหา

เสบียงกรัง

หมายถึงน. อาหารที่เก็บไว้กินได้นาน ๆ, อาหารรองรัง, เช่น ในยามสงครามต้องเตรียมเสบียงกรังไว้มาก ๆ.

รัง

หมายถึงก. แต่ง, สร้าง, ตั้ง.

ร่ายรัง

หมายถึง(กลอน) ว. พรายแสง.

รุงรัง

หมายถึงว. อาการที่สิ่งเป็นเส้นยาว ๆ พัวพันกันยุ่งยุ่มย่าม เช่น ขนยาวรุงรัง ผมเผ้ารุงรัง หนวดเครารุงรัง, อาการที่สิ่งต่าง ๆ รวมกันอยู่อย่างระเกะระกะหรือแยกกระจัดกระจายกันอยู่ยุ่งเหยิง เช่น ห้องรกรุงรัง ห้อยผ้าไว้รุงรัง; พะรุงพะรัง เช่น หอบของมารุงรัง, นุงนัง เช่น หนี้สินรุงรัง.

ลืมคอน,ลืมรัง

หมายถึงก. ลืมกลับบ้าน, ลืมบ้านเรือน, เช่น เที่ยวเสียจนลืมรัง.

ลูกรัง

หมายถึงน. หินแลงที่เป็นเม็ด ๆ.

นาปรัง

หมายถึงน. นาที่ทำในฤดูแล้งนอกฤดูทำนา.

พิมพการัง

หมายถึง[พิมพะ-] ดู พิมปะการัง.

กรัง

หมายถึง[กฺรัง] ก. แห้ง เช่น เสบียงกรัง, แห้งติดแน่นอยู่ เช่น ขี้มูกขี้ตากรัง.

ฉิ่งตรัง

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (ดึกดำบรรพ์).

ซรอกซรัง

หมายถึง[ซฺรอกซฺรัง] (แบบ) ก. ซุกซ่อน, ซ่อนเร้น, เช่น อย่าทันเห็นแม่ออก ชีสู่ซรอกซรังไป. (ม. คำหลวง กุมาร), ซอกซัง ก็ว่า.

ติกาหรัง

หมายถึง[-หฺรัง] น. เรือนแก้ว. (ช.).