ผลการค้นหา

วิภู

หมายถึงน. ผู้ครอง, พระเจ้าแผ่นดิน. ว. ยิ่งใหญ่, มีอำนาจ; แข็งแรง. (ป., ส.).

เวสภู

หมายถึง[เวดสะ-] น. พระนามของพระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง. (ป. เวสฺสภู).

ทองภู

หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

สวยมภู

หมายถึงน. สยมภู.

กำภู

หมายถึง(โบ) น. กัมพู.

สยุมภู

หมายถึง[สะหฺยุมพู] ว. เป็นเองตามธรรมชาติ เช่น รกสยุมภู ว่า รกอย่างเป็นเองตามธรรมชาติ.

สรภู

หมายถึง[สะระ-] น. ตุ๊กแก. (ป.).

ภู

หมายถึงน. เนินที่สูงขึ้นเป็นจอม, เขา.

สยมภู

หมายถึง[สะหฺยมพู] น. พระผู้เป็นเอง, พระอิศวร, สวยมภู ก็ใช้. (ป. สยมฺภู; ส. สฺวยมฺภู).

ภรณีภู

หมายถึงน. ผู้เกิดจากดาวภรณี คือ พระราหู. (ส.).

ภู

หมายถึงน. ดิน, แผ่นดิน, โลก. (ป., ส.).

โคตรภู

หมายถึง[โคดตฺระพู] (แบบ) น. บุคคลผู้ตั้งอยู่ในญาณซึ่งเป็นลำดับอริยมรรค, พระสงฆ์ที่ไม่เคร่งครัดในศาสนา มีขนบธรรมเนียมห่างจากธรรมวินัย แต่ยังถือตนว่าเป็นภิกษุสงฆ์อยู่ เรียกว่า โคตรภูสงฆ์. (ส. โคตฺรภู ว่า อ้างแต่เพศ ไม่มีคุณความดีของเพศ).