ผลการค้นหา

โพรง

หมายถึง[โพฺรง] น. ช่องที่กลวงเข้าไป เช่น โพรงไม้ โพรงจมูก.

วิวระ

หมายถึง[-วะ-] น. ช่อง, ปล่อง, เหว, รู, โพรง; ความผิด. (ป., ส.).

ส้วง

หมายถึงน. ช่อง, โพรง, (โดยมากมักใช้แก่ทวารหนัก).

ถ้ำ

หมายถึงน. โพรงที่ลึกเข้าไปในภูเขา.

กลวง

หมายถึง[กฺลวง] ว. เป็นรูเป็นโพรงข้างใน, ไม่ตัน.

โปง

หมายถึงน. เรียกลักษณะแห่งสิ่งของที่ข้างในเป็นโพรงโป่งออก.

โก๋น

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. โพรงไม้, รูที่อยู่ตามลำต้นไม้. ว. เรียกผึ้งที่ทำรังในโพรงไม้ว่า ผึ้งโก๋น.

หวอ

หมายถึง[หฺวอ] ว. เปิดเป็นช่องเป็นโพรง เช่น นั่งอ้าปากหวอ; ให้สัญญาณเสียงดังเช่นนั้น.

สอดหมุด

หมายถึงก. สอดผ้ากอซเข้าไปในโพรงฝีเป็นต้นเพื่อซับของเหลวภายใน.

กระบอกสูบ

หมายถึงน. ส่วนของเครื่องจักรเครื่องยนต์ ลักษณะเป็นโพรงรูปกระบอกอยู่ในเสื้อสูบ เป็นช่องสำหรับบังคับให้ลูกสูบเคลื่อนไปมา.

เนื้อเยื่อบุผิว

หมายถึงน. เนื้อเยื่อที่ทำหน้าที่บุผิวนอก บุผิวใน บุโพรง บุท่อ บุต่อมของอวัยวะ. (อ. epithelial tissue).

คอหอย

หมายถึงน. อวัยวะภายในลำคอ เป็นทางร่วมของระบบทางเดินอาหารและระบบทางเดินอากาศหายใจ เริ่มตั้งแต่หลังโพรงจมูก หลังช่องปากลงไปจนถึงหลังกล่องเสียง. (อ. pharynx).