ผลการค้นหา

แฟบ

หมายถึงว. อาการของสิ่งที่ตามปรกติควรจะโป่งหรือพอง แต่ได้ยุบหรือแบนลงไป เช่น ยางรถแฟบ ท้องแฟบ อกแฟบ จมูกแฟบ.

เฟ็ด

หมายถึงว. แฟบ, หด, สั้น, ถลกขึ้นสูง (ใช้แก่ผ้านุ่ง); เล็ด เช่น พระพรุณรายเรื่อฟ้า เฟ็ดโพยม. (ทวาทศมาส), ลวงแส้งเฟ็ดไพ่อ้อม เอาชัย. (ยวนพ่าย).

แบน

หมายถึงว. มีลักษณะแผ่ราบออกไป เช่น ถูกเหยียบเสียแบน; ไม่ป่อง, ไม่นูน, เช่น เรือท้องแบน, แฟบ เช่น จมูกแบน ยางแบน.

แป้ว

หมายถึงว. เบี้ยว, แฟบ, (มักใช้แก่ของที่มีลักษณะกลม ๆ) เช่น ขวดแป้ว ผลไม้แป้ว; อาการที่ใจฝ่อหรือหดหู่ลง ในคำว่า ใจแป้ว.

กระเป๋าแฟบ

หมายถึง(ปาก) ว. มีเงินในกระเป๋าลดน้อยลงมาก เช่น ไปจ่ายของเสียกระเป๋าแฟบเลย.

ฟิบ

หมายถึงว. อาการที่ปลายจมูกแฟบลงเล็กน้อย.

อกเต่า

หมายถึงว. เรียกสิ่งที่มีลักษณะแบนแฟบอย่างอกของเต่า.

กระบู้กระบี้

หมายถึงว. บู้ ๆ บี้ ๆ, บุบ, บุบแฟบ.

ท้องหมา

หมายถึงน. หน้าท้องแฟบ, เรียกครรภ์ของหญิงที่มีลักษณะเล็ก.

บี้

หมายถึงก. กดหรือบีบให้แบนหรือผิดจากรูปเดิม. ว. แฟบผิดปรกติ เช่น จมูกบี้.

ปอด

หมายถึงว. ลักษณะก้นที่สอบและแฟบ เรียกว่า ก้นปอด, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น มะม่วงก้นปอด.

ฝ่อ

หมายถึงก. เหี่ยวยุบ, เหี่ยวแฟบ, เช่น หัวหอมฝ่อ หัวกระเทียมฝ่อ ไข่เหาฝ่อ, โดยปริยายหมายความว่า ตกใจ, ใจหาย, เสียขวัญ, เช่น ใจฝ่อ ดีฝ่อ.