ค้นเจอ 63 รายการ

แกะ

หมายถึงน. ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องในสกุล Ovis วงศ์ Bovidae รูปร่างคล้ายแพะ แต่มีขนเป็นปุยหนา ใช้ทำเครื่องนุ่งห่ม.

แกะ

หมายถึงก. เอาเล็บมือค่อย ๆ แคะเพื่อให้หลุดออก เช่น แกะสะเก็ด, เอาสิ่งที่มีลักษณะคล้ายเล็บมือทำเช่นนั้น, ทำเป็นลวดลายหรือรูปต่าง ๆ ด้วยเครื่องมือ โดยวิธีแกะ เช่น แกะตรา, โดยปริยายหมายความว่า เหมือนกันอย่างกับโขกหรือแคะมาจากพิมพ์เดียวกัน ในความว่า เหมือนกันอย่างกับแกะ; เอามือแงะหรือง้างสิ่งที่เกาะติดกันแน่นหรือกอดไว้แน่นให้หลุดออกจากกัน เช่น แกะมือที่กำแน่น.

มีดแกะ

หมายถึงน. มีดขนาดเล็ก ใบมีดแบนยาวปลายตัดเฉียงและแหลม คมมีดอยู่ตรงปลายเฉียง มีด้าม ใช้ในงานแกะไม้.

แกะดำ

หมายถึง(สำ) น. คนที่ทำอะไรผิดเพื่อนผิดฝูงในกลุ่มนั้น ๆ (ใช้ในทางไม่ดี).

แกะแร

หมายถึงก. แกะพื้นผิวโลหะให้เป็นเส้นหรือเป็นเหลี่ยมขึ้นเงาดูคล้ายฝังเพชร.

อุรา

หมายถึงน. แกะตัวเมีย. (ส.).

จำหลัก

หมายถึงก. สลัก, แกะให้เป็นลวดลาย.

แกนะ

หมายถึง[กะแหฺนะ] (โบ) ก. แกะ, สลัก, เจาะ.

เมษ

หมายถึง[เมด] น. แกะ; ชื่อกลุ่มดาวรูปแกะ เรียกว่า ราศีเมษ เป็นราศีที่ ๐ ในจักรราศี. (ส.).

อุรณะ

หมายถึง[อุระนะ] น. แกะตัวผู้. (ป., ส.).

เส้นแร

หมายถึงน. เส้นที่แกะบนไม้หรือบนผิวโลหะ.

ลงทอง

หมายถึงก. ปิดทองตามลวดลาย เช่น ลวดลายแกะไม้ลงทอง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ