ผลการค้นหา

แกง

หมายถึงน. กับข้าวประเภทที่เป็นนํ้า มีชื่อต่าง ๆ ตามวิธีปรุงและเครื่องปรุง เช่น แกงจืด แกงเผ็ด แกงส้ม. (ดูที่คำนั้น ๆ). ก. ทำกับข้าวประเภทที่เป็นแกง.

แกงจืด

หมายถึงน. กับข้าวที่ปรุงเป็นนํ้า รสไม่เผ็ด.

เกาเหลา

หมายถึง[-เหฺลา] น. แกงมีลักษณะอย่างแกงจืด. (จ.).

แกงคั่ว

หมายถึงน. แกงกะทิชนิดหนึ่ง คล้ายแกงเผ็ดแต่มีรสออกเปรี้ยว เช่น แกงคั่วผักบุ้ง แกงคั่วมะระ.

ฆ่าแกง

หมายถึง(ปาก) ก. ทำให้ตาย.

แกงป่า

หมายถึงน. แกงเผ็ดที่ไม่ใส่กะทิ.

อ่อม

หมายถึงน. ชื่อแกงชนิดหนึ่ง คล้ายแกงคั่ว แต่ใส่มะระ มักใช้แกงกับปลาดุก เรียกว่า แกงอ่อมมะระ หรือ แกงอ่อมมะระปลาดุก.

ได้แกงเทน้ำพริก

หมายถึง(สำ) ก. ได้ใหม่ลืมเก่า.

แกงร้อน

หมายถึงน. ชื่อแกงจืดชนิดหนึ่งใส่วุ้นเส้น.

ต้มกะปิ

หมายถึงน. ชื่อแกงอย่างหนึ่ง ปรุงด้วยหัวหอม กะปิ พริกไทย อย่างแกงเลียง.

ฉู่ฉี่

หมายถึงน. ชื่อแกงอย่างหนึ่ง คล้ายแกงคั่ว มีนํ้าแกงข้น, ถ้าไม่มีนํ้าแกง เรียกว่า ฉู่ฉี่แห้ง.

อั่ว

หมายถึงน. ชื่อแกงคั่วชนิดหนึ่ง.