ผลการค้นหา

เหิม

หมายถึงว. กำเริบ, ลำพองใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น เหิมเกริม เหิมหาญ เหิมห้าว เหิมฮึก.

กระเหิม

หมายถึงว. เหิม, กำเริบ, คะนอง.

กรรเหิม

หมายถึง[กัน-] (โบ; กลอน) ก. เหิม เช่น กรรเหิมหายหว่นนหว่า. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์).

ย่าม

หมายถึงก. เหิม, ทะยาน, ได้ใจ, เช่น ย่ามใจ.

ชมชาญ

หมายถึงก. เหิม, รื่นเริง, เช่น เสียงโห่เอาชัยชมชาญ. (สมุทรโฆษ).

เหิมเห่อ

หมายถึงว. มีใจกำเริบทะเยอทะยาน, เห่อเหิม ก็ว่า.

เหิมเกริม

หมายถึงก. กำเริบเสิบสาน.

กำเริบเสิบสาน

หมายถึงก. ได้ใจ, เหิมใจ.

ทะยานใจ

หมายถึงก. ย่ามใจ, เหิมใจ.

เห่อเหิม

หมายถึงว. มีใจกำเริบทะเยอทะยาน, เหิมเห่อ ก็ว่า.

หื่นหรรษ์

หมายถึง[-หัน] (กลอน) ก. เหิมใจ, ยินดี, ร่าเริง, ชื่นชม.

ชะล่า

หมายถึงก. เหิมใจ, ได้ใจ, กำเริบ, กล้าล่วงเกิน.