ตัวกรองผลการค้นหา
เสี้ยนแผ่นดิน,เสี้ยนหนามแผ่นดิน
หมายถึงน. ข้าศึก, ผู้ที่คิดคดทรยศต่อแผ่นดิน.
คำไวพจน์ แผ่นดิน | คำคล้าย แผ่นดิน
คำไวพจน์ พระเจ้าแผ่นดิน - คำคล้าย พระเจ้าแผ่นดิน
มูลเหตุที่ทำให้เกิดมีคำราชาศัพท์
เสี้ยน
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Diplospora singularis Korth. ในวงศ์ Rubiaceae ดอกสีขาว ออกเป็นช่อสั้นตามง่ามใบ ผลกลม.
หมายถึงน. เนื้อไม้ที่แตกเป็นเส้นเล็ก ๆ ปลายแหลมอย่างหนาม, เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น หน่อไม้แก่มีเนื้อเป็นเสี้ยน; ข้าศึก เช่น สระทุกข์ราษฎร์รอนเสี้ยน. (นิ. นรินทร์), เหือดเสี้ยนศึกสยาม สิ้นนาฯ. (ตะเลงพ่าย).
แผ่นดิน
หมายถึงน. พื้นดินของโลก; รัฐ, ประเทศ, เช่น แผ่นดินไทย; รัชกาล เช่น ผลัดแผ่นดิน.
แกว่งตีนหาเสี้ยน
หมายถึง(สำ) ก. รนหาเรื่องเดือดร้อน.
แกว่งเท้าหาเสี้ยน
สิ้นแผ่นดิน
หมายถึงก. ไม่มีแผ่นดินอยู่ เช่น บ้านเมืองที่เสียเอกราช คนในชาติก็สิ้นแผ่นดิน; สิ้นรัชสมัย เช่น สิ้นแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว.
ทรัพย์สินของแผ่นดิน
หมายถึง(กฎ) น. ทรัพย์สินทุกชนิดของรัฐ.
แทรกแผ่นดิน
หมายถึง(สำ) ก. หลีกหนีไปให้พ้น ไม่อยากให้ใครพบหน้าเพราะอับอาย.
หนักแผ่นดิน
หมายถึง(สำ) ว. ไม่รู้คุณของแผ่นดินที่อาศัย, ทรยศต่อบ้านเมืองของตน, เสนียดสังคม.
ทนายแผ่นดิน
หมายถึง(กฎ) ดู อัยการ.
พลิกแผ่นดิน
หมายถึง(สำ) ก. เปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในระบบหรือวิธีการปกครองแผ่นดิน. ว. อาการที่ตามหาเท่าไร ๆ ก็ไม่พบ เช่น หาจนพลิกแผ่นดิน.