ค้นเจอ 29 รายการ

ศรัทธา

หมายถึง[สัดทา] น. ความเชื่อ, ความเลื่อมใส, เช่น สิ้นศรัทธา ฉันมีศรัทธาในความดีของเขา บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ประสาทะ เป็น ศรัทธาประสาทะ. ก. เชื่อ, เลื่อมใส, เช่น เขาศรัทธาในการรักษาแบบแพทย์แผนโบราณ. (ส. ศฺรทฺธา; ป. สทฺธา).

เลื่อมใส

หมายถึงก. มีความเชื่อถือ เช่น เลื่อมใสศาสนา, มีจิตยินดี, เห็นชอบด้วย, เช่น เลื่อมใสในความรู้ความสามารถ เลื่อมใสในแนวการประพฤติปฏิบัติของเขา.

ฉลองศรัทธา

หมายถึง(ปาก) ก. ตอบแทนเต็มที่.

ปสันนาการ

หมายถึงน. อาการเลื่อมใส. (ป.).

ประสาทการ

หมายถึง[ปฺระสาทะ-] น. การเลื่อมใส.

สัทธาธิกะ

หมายถึงน. ผู้ยิ่งด้วยศรัทธา. (ป.).

สัทธินทรีย์

หมายถึงน. ความมีใจเชื่อ, ความเลื่อมใส. (ป.).

แก่กล้า

หมายถึงก. เข้มแข็ง, ยวดยิ่ง, เช่น ศรัทธาแก่กล้า.

สัทธา

หมายถึงน. ความเชื่อ, ความเลื่อมใส. (ป.; ส. ศฺรทฺธา).

ปาสาทิกะ

หมายถึง(แบบ) ว. นำมาซึ่งความเลื่อมใส; น่ารัก, น่าชม. (ป.).

ปสันน,ปสันน-,ปสันนะ

หมายถึง[ปะสันนะ] (แบบ) ก. เลื่อมใส. (ป.).

ประสันนาการ

หมายถึงน. อาการเลื่อมใส. (ป. ปสนฺนาการ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ