ตัวกรองผลการค้นหา
ศรัทธา
หมายถึง[สัดทา] น. ความเชื่อ, ความเลื่อมใส, เช่น สิ้นศรัทธา ฉันมีศรัทธาในความดีของเขา บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ประสาทะ เป็น ศรัทธาประสาทะ. ก. เชื่อ, เลื่อมใส, เช่น เขาศรัทธาในการรักษาแบบแพทย์แผนโบราณ. (ส. ศฺรทฺธา; ป. สทฺธา).
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ศรัทธา
เลื่อมใส
หมายถึงก. มีความเชื่อถือ เช่น เลื่อมใสศาสนา, มีจิตยินดี, เห็นชอบด้วย, เช่น เลื่อมใสในความรู้ความสามารถ เลื่อมใสในแนวการประพฤติปฏิบัติของเขา.
ฉลองศรัทธา
หมายถึง(ปาก) ก. ตอบแทนเต็มที่.
ปสันนาการ
หมายถึงน. อาการเลื่อมใส. (ป.).
ประสาทการ
หมายถึง[ปฺระสาทะ-] น. การเลื่อมใส.
สัทธาธิกะ
หมายถึงน. ผู้ยิ่งด้วยศรัทธา. (ป.).
สัทธินทรีย์
หมายถึงน. ความมีใจเชื่อ, ความเลื่อมใส. (ป.).
แก่กล้า
หมายถึงก. เข้มแข็ง, ยวดยิ่ง, เช่น ศรัทธาแก่กล้า.
สัทธา
หมายถึงน. ความเชื่อ, ความเลื่อมใส. (ป.; ส. ศฺรทฺธา).
ปาสาทิกะ
หมายถึง(แบบ) ว. นำมาซึ่งความเลื่อมใส; น่ารัก, น่าชม. (ป.).
ปสันน,ปสันน-,ปสันนะ
หมายถึง[ปะสันนะ] (แบบ) ก. เลื่อมใส. (ป.).
ประสันนาการ
หมายถึงน. อาการเลื่อมใส. (ป. ปสนฺนาการ).