ผลการค้นหา

หยัน

หมายถึงก. เยาะ, เย้ย.

เย้ยหยัน

หมายถึงก. พูดหรือแสดงกิริยาดูถูกเยาะเย้ยให้ได้อาย ให้เจ็บใจ ให้โกรธ.

ยิ้มเยาะ

หมายถึงก. ยิ้มเป็นเชิงเย้ยหยัน.

เย้ย

หมายถึงก. พูดหรือกระทำให้ได้อาย ให้เจ็บใจ ให้โกรธ.

เพิดเพ้ย

หมายถึงก. เย้ยหยัน; ร้องเฮ้ย (ใช้เป็นคำขับไล่ให้หนีไป).

พยักยิ้ม

หมายถึงก. แสดงกิริยาพยักพเยิดพร้อมทั้งยิ้มอยู่ในหน้าเป็นเชิงเย้ยหยัน.

เยาะเย้ย

หมายถึงก. ค่อนว่าหรือแสดงกิริยาซ้ำเติมให้ได้อาย ให้ช้ำใจเจ็บใจ ให้โกรธ.

ยิ้มด้วยปาก ถากด้วยตา

หมายถึง(สำ) ก. เยาะเย้ยด้วยกิริยาท่าทาง.

ไยไพ

หมายถึงก. เยาะเย้ย, พูดให้เขาอาย.

สุดท้ายปลายโต่ง

หมายถึง(ปาก) ว. หลังสุด, ท้ายสุด, (มักใช้ในเชิงตำหนิหรือเย้ยหยัน), เช่น ทำไมมาเสียสุดท้ายปลายโต่ง ไหนเคยคุยว่าเก่ง ทำไมถึงสอบได้ที่สุดท้ายปลายโต่ง.

กิ๋ว,กิ๋ว,กิ๋ว ๆ

หมายถึงว. เสียงร้องเยาะเย้ย, บางทีทำอาการกระดิกนิ้วชี้ตรงไปที่หน้าผู้ที่ถูกเย้ย, กุ๋ย หรือ กุ๋ย ๆ ก็ว่า.

กุ๋ย,กุ๋ย ๆ

หมายถึงว. เสียงร้องเยาะเย้ย, บางทีทำอาการกระดิกนิ้วชี้ตรงไปที่หน้าผู้ที่ถูกเย้ย, กิ๋ว หรือ กิ๋ว ๆ ก็ว่า.