ผลการค้นหา

เปรี้ยงปร้าง

หมายถึงว. โผงผาง.

เปรี้ยง

หมายถึง[เปฺรี้ยง] ว. เสียงดังลั่นอย่างเสียงฟ้าผ่า; จัด, กล้า, (ใช้แก่แดด) ในคำว่า แดดเปรี้ยง.

ร้าง

หมายถึงก. จากไปชั่วคราว เช่น นิราศร้างห่างเหเสน่หา, แยกกันอยู่แต่ยังไม่หย่าขาดจากกัน เช่น ผัวเมียร้างกัน. ว. ที่ถูกทอดทิ้ง เช่น พ่อร้าง แม่ร้าง, ว่างเปล่า, ปราศจากผู้คน, เช่น บ้านร้าง เมืองร้าง.

เลิกร้าง

หมายถึงก. ทิ้งกัน, ไม่อยู่ด้วยกัน, (ใช้แก่ผัวเมีย).

วิโยค

หมายถึงน. การจากไป, การพลัดพราก, ความร้าง, ความห่างเหิน. (ป., ส.).

ร้างรา

หมายถึงก. ค่อย ๆ เลิกร้างกันไปเอง เช่น ผัวเมียร้างรากัน.

เริดร้าง

หมายถึงก. ค่อย ๆ เหินห่างและทอดทิ้งไปในที่สุด.

ราเริด

หมายถึงก. เลิกร้างไป.

แรมรา

หมายถึงก. เริดร้าง.

แม่ม่ายผัวร้าง

หมายถึงน. แม่ร้าง.

ราแรม

หมายถึงก. แรมร้างไป.

วิชน

หมายถึง[วิ-ชน] ว. ปราศจากคน, ร้าง. (ป., ส.).