ค้นเจอ 132 รายการ

เทพย,เทพย-

หมายถึง[เทบพะยะ-] (โบ) น. เทวดา.

เท

หมายถึงก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทนํ้า เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ อย่างเทนํ้า ก็เรียกว่า ฝนเทลงมา, อาการที่คนจำนวนมาก ๆ เคลื่อนไปรวมกันตามแนวเท. ว. เอียงหรือตะแคงไปข้างหนึ่ง เช่น เรือเท พื้นเท. น. ชื่อมาตราตวงเหล้า ๑ เท เท่ากับ ๒๐ ทะนาน.

พยชะ

หมายถึง[พะยดชะ] ก. ขับ, ขี่; พัด. (ส. วฺยช).

เทว,เทว-

หมายถึง[เทวะ-] (แบบ) น. เทวดา, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น. (ป., ส.).

เทว,เทว-

หมายถึง[ทะเว-] (แบบ) ว. สอง, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น. (ป. เทฺว).

เทพ,เทพ,เทพ-

หมายถึง[เทบ, เทบพะ-] น. เทวดา. (ป., ส. เทว).

ชง

หมายถึงก. เทนํ้าร้อนลงบนใบชาหรือยาเป็นต้นเพื่อให้รสออก.

ถอก

หมายถึง(ถิ่น) ก. เทออก.

ถั่ง

หมายถึงก. ไหลอย่างเท, ไป, ถึง.

สันเทหะ

หมายถึงน. สนเท่ห์. (ป., ส.).

วิทยุเทเลกซ์

หมายถึงน. การรับส่งโทรพิมพ์ผ่านชุมสายโดยใช้คลื่นวิทยุ.

ได้แกงเทน้ำพริก

หมายถึง(สำ) ก. ได้ใหม่ลืมเก่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ