ผลการค้นหา

เซ

หมายถึงว. อาการที่ขาดความทรงตัวจนโอนเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินเซ, ลักษณะที่โย้ไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เรือนเซ.

กระเซ,-กระเซ

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระโซ เป็น กระโซกระเซ.

สะดุด

หมายถึงก. อาการที่เดินหรือวิ่ง ปลายเท้าไปกระทบสิ่งที่ขวางหน้า ทำให้ก้าวผิดจังหวะ เซ ถลา หรือหกล้ม เป็นต้น เช่น เขาสะดุดก้อนหินล้มลง เด็กวิ่งไปสะดุดตอไม้.

กระโซกระเซ

หมายถึงว. โซ ๆ เซ ๆ.

ซวนเซ

หมายถึงก. เซถลาไปมา.

แซด ๆ

หมายถึงก. อาการที่เซส่ายไปส่ายมาทรงตัวไม่อยู่ เช่น เซแซด ๆ.

เปร

หมายถึง[เปฺร] ก. เบนไป, เซไป, เอนไป, หลีกไป.

โซเซ

หมายถึงว. เซไปมา, ทรงตัวไม่ใคร่อยู่, กระโซกระเซ ก็ว่า.

กะปั่น

หมายถึง(โบ) น. กำปั่น. (ตำนานอักษรไทย ของเซเดส์).

ชโลง

หมายถึง[ชะ-] (โบ) ก. พยุงไว้ไม่ให้เซ, จรรโลง, จูง เช่น ให้เป็นหลักชโลงจิต. (กฎ. ราชบุรี).

มุหงิด

หมายถึง[-หฺงิด] น. ชื่อชนชาติชวามลายูในเกาะเซลีเบส, เรียกเพี้ยนเสียงเป็น ยุหงิด ก็มี.

จรรโลง

หมายถึง[จัน-] (แบบ) ก. พยุงไว้ไม่ให้เซหรือไม่ให้ล้มลง, ผดุง, ค้ำชู, เช่น จรรโลงประเทศ, บำรุงรักษาและเชิดชูไว้ไม่ให้เสื่อม เช่น จรรโลงศาสนา.