ค้นเจอ 1,072 รายการ

เก่ง

หมายถึงว. สามารถในทางใดทางหนึ่ง เช่น เก่งคำนวณ เรียนเก่ง, เป็นเช่นนั้นบ่อย ๆ, มักเป็นเช่นนั้น, เช่น เป็นหวัดเก่ง หลับเก่ง ลืมเก่ง.

ปาน

หมายถึงว. เหมือน, คล้าย, เช่น เก่งปานกัน; เช่น, เพียง, ดัง, เช่น ดีถึงปานนี้ เก่งอะไรปานฉะนี้.

เก่งแต่ปาก

หมายถึงว. ดีแต่พูด ทำไม่ได้, ไม่เก่งจริง.

ทำได้,ทำได้ลงคอ

หมายถึงก. ทำอย่างไม่เกรงใจ.

ยกหางตัวเอง

หมายถึง(สำ) ก. ยกตนเองว่าดีว่าเก่ง.

หวานคอแร้ง

หมายถึง(ปาก) ว. ที่ทำได้ง่ายมาก, ที่ทำได้สะดวกมาก, คล่องมาก.

เพชรตัดเพชร

หมายถึง(สำ) น. คนเก่งต่อเก่งมาสู้กัน.

กีดกัน

หมายถึงก. กันไม่ให้ทำได้โดยสะดวก.

ยวดยง

หมายถึงว. เชี่ยวชาญที่สุด, เก่งที่สุด.

ดี

หมายถึงว. มีลักษณะที่เป็นไปในทางที่ต้องการ น่าปรารถนา น่าพอใจ ใช้ในความหมายที่ตรงข้ามกับลักษณะบางอย่างแล้วแต่กรณี คือ ตรงข้ามกับชั่ว เช่น คนดี ความดี, ตรงข้ามกับร้าย เช่น โชคดี เคราะห์ดี; สวย, งาม, เช่น หน้าตาดี, เรียบร้อย เช่น มรรยาทดี, เพราะ เช่น เสียงดี, จัด เช่น แดดดี, เก่ง เช่น ดีแต่พูด, ชอบ เช่น ดีแล้ว, อยู่ในสภาพปรกติ เช่น สุขภาพดี คืนดี.

ศิษย์มีครู

หมายถึง(สำ) น. คนเก่งที่มีครูเก่ง.

ขวางเชิง

หมายถึงก. ขัดขวางไว้เพื่อไม่ให้ทำได้สะดวก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ