ผลการค้นหา

สัปดาห์

หมายถึง[สับดา, สับปะดา] น. รอบ ๗ วัน เริ่มตั้งแต่วันอาทิตย์ถึงวันเสาร์, ระยะ ๗ วัน เช่น สัปดาห์แห่งการส่งเสริมพระพุทธศาสนา สัปดาห์แห่งการเขียนจดหมาย. (ส. สปฺตาห).

อาทิตย,อาทิตย-,อาทิตย์

หมายถึง[-ทิดตะยะ-, -ทิด] น. “เชื้ออทิติ” คือ เทวดาพวกหนึ่งซึ่งเป็นลูกนางอทิติผู้เป็นชายาพระกัศยปประชาบดี เทวดาพวกนี้มีจำนวนกล่าวไว้ต่างกัน บ้างว่ามี ๕ องค์ บ้างว่ามี ๗ องค์ บ้างว่ามี ๑๒ องค์ ได้แก่ อินทราทิตย์ (พระอินทร์) วรุณาทิตย์ (พระพิรุณ) ฯลฯ สูรยาทิตย์ (พระอาทิตย์ที่ส่องโลก); ชื่อเทวดาพระเคราะห์ คือ สูรยาทิตย์; ดวงตะวัน (ชื่อเทวดาองค์หนึ่งในนิยาย), ในตำรานพเคราะห์นับเอาเป็นดาวพระเคราะห์ที่ ๑; ชื่อวันที่ ๑ ของสัปดาห์; รอบ ๗ วัน เช่น ไม่ว่างตลอดอาทิตย์. (ส.; ป. อาทิจฺจ).

สัปดาหะ

หมายถึง[สับดาหะ] น. รอบ ๗ วัน เริ่มตั้งแต่วันอาทิตย์ถึงวันเสาร์, ระยะ ๗ วัน เช่น สัปดาห์แห่งการส่งเสริมพระพุทธศาสนา สัปดาห์แห่งการเขียนจดหมาย. (ส. สปฺตาห).

ทิพากร

หมายถึงน. พระอาทิตย์.

มิงโค

หมายถึงน. รอบ ๗ วัน, สัปดาห์หนึ่ง. (ช.).

ตะวัน

หมายถึงน. ดวงอาทิตย์.

สัตวาร

หมายถึงน. สัปดาห์หนึ่ง, ๗ วัน. (ป. สตฺตวาร).

วันตัว

หมายถึงน. วันใดวันหนึ่งในรอบสัปดาห์ซึ่งตรงกับวันเกิด.

อาทิตยมณฑล

หมายถึงน. ดวงอาทิตย์, รูปที่แลดูแบนแห่งดวงอาทิตย์.

รวิวาร

หมายถึงน. วันอาทิตย์. (ป., ส.).

อังศุธร,อังศุมาลี

หมายถึงน. พระอาทิตย์. (ส.).

มะตาหะรี

หมายถึงน. ดวงอาทิตย์. (ช.).