ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ห่วงใย, กำดัด, ทำงน, หา, อาวรณ์, สืบ, สืบเสาะ, ทำวน, กังวล, ทรทึง, พะวง
ห่วง
หมายถึงน. เครื่องคล้อง เช่น ห่วงประตู, ของที่เป็นวง. ก. ผูกพัน, กังวลถึง, มีใจพะวงอยู่.
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ (ต่อ 2)
คำราชาศัพท์ หมวดร่างกาย
กริยา 3 ช่อง a-z พร้อมคำแปล (ไฟล์ pdf)
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ
เป็นห่วง
หมายถึงก. กังวลถึง.
หาห่วงมาคล้องคอ
หมายถึง(สำ) ก. รนหาภาระผูกพันมาใส่ตน.
ห่วงหน้าห่วงหลัง
หมายถึงก. พะว้าพะวัง.
พะว้าพะวัง
หมายถึงก. ห่วงหน้าห่วงหลัง, ห่วงหน้าพะวงหลัง.
หา
หมายถึงว. เสียงซักหรือเตือนให้ตอบ เช่น ว่ากระไรหา.
หมายถึงก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น เขาหาว่า...; พึ่ง เช่น ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร; บางทีก็ใช้ควบกับคำอื่น มีความหมายว่า ขวนขวายเพื่อให้ได้มาโดยวิธีต่าง ๆ เช่น ค้นหา สืบหา เที่ยวหา ตามหา เสาะหา แสวงหา. บ. ที่ เช่น เขาอยู่หาไหน ๆ ก็ไม่รู้ จะไปตามตัวเขาได้อย่างไร; สู่ เช่น เด็กว่ายน้ำเข้าหาฝั่ง.
ใจจดใจจ่อ
หมายถึงว. มุ่งอยู่, เป็นห่วงอยู่.
หาเศษหาเลย
หมายถึง(สำ) ก. หาประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ, เบียดบังเอาส่วนที่เหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ ไว้, เช่น แม่ครัวมักหาเศษหาเลยจากเงินที่นายมอบให้ไปจ่ายตลาด, บางทีก็ใช้ในทางชู้สาว เช่น ทั้ง ๆ ที่แต่งงานแล้ว เขาก็ยังไปหาเศษหาเลยนอกบ้านอีก.
อะร้าอร่าม
หมายถึง(โบ) ก. ห่วงหน้าห่วงหลัง, งกเงิ่นด้วยความห่วงใย.
ห่วงคล้องคอ
หมายถึงน. ความรับผิดชอบที่ผูกพันอยู่.
มัวพะวง
หมายถึงว. มัวเป็นห่วงกังวล.