ผลการค้นหา

พอก

หมายถึงก. หุ้ม เช่น พอกไข่, พูน, โปะให้หนา เช่น พอกแป้ง. ว. โป่งออกมา เช่น คอพอก.

หุ้ม

หมายถึงก. เอาสิ่งที่เป็นแผ่นโอบคลุมอีกสิ่งหนึ่ง, อาการที่สิ่งซึ่งมีลักษณะเป็นแผ่น กาบหรือเปลือกเป็นต้น โอบคลุมของอีกสิ่งหนึ่ง เช่น หนังหุ้มกระดูก กาบกล้วยหุ้มหยวกเปลือกหุ้มกระพี้ รองเท้าหุ้มส้น.

ขี้กา

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาเนื้ออ่อนหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Cucurbitaceae ผลกลมขนาดผลมะนาวถึงผลส้มเกลี้ยง สุกสีแดง เมล็ดสีเขียวแก่ มีเยื่อเป็นเมือก ๆ หุ้ม และมีรสขม เช่น ขี้กาแดง หรือ กระดึงช้างเผือก (Trichosanthes tricuspidata Lour.).

เลี่ยมหุ้ม

หมายถึงก. แผ่โลหะให้เป็นแถบยาวและขดเป็นวงขนาดเท่าปากภาชนะ แล้วสวมรอบขอบปากภาชนะและพับเม้มกวดให้แนบสนิท.

หนังหุ้มกระดูก

หมายถึง(สำ) น. เรียกลักษณะของคนหรือสัตว์ที่ผอมมากจนมองเห็นแนวโครงกระดูกว่า ผอมจนหนังหุ้มกระดูก.

สนับงา

หมายถึงน. เนื้อหุ้มที่โคนงาช้าง.

กาบเขียง

หมายถึงน. ส่วนที่หุ้มจั่นหมาก จั่นมะพร้าว.

ไรฟัน

หมายถึงน. แนวฟันตอนที่เหงือกหุ้ม.

เปลือกตา

หมายถึงน. หนังเป็นชั้น ๆ ที่หุ้มนัยน์ตา, กลีบตา.

หัวถอก

หมายถึงน. ปลายลึงค์ที่หนังหุ้มร่นเข้าไป.

ดอกจันทน์

หมายถึงน. รกหุ้มเมล็ดจันทน์เทศ. (ดู จันทน์เทศ).

เลี่ยมพระ

หมายถึงก. ใช้โลหะหุ้มพระเครื่องเพื่อกันไม่ให้แตกหรือชำรุด.