ตัวกรองผลการค้นหา
หลุมพราง
หมายถึงน. หลุมที่ทำลวงไว้; โดยปริยายหมายความว่า เล่ห์กล หรือ อุบาย.
ดัก
หมายถึงน. (๑) ชื่อปลานํ้าจืดขนาดเล็กชนิด Amblyceps mangois ในวงศ์ Amblycipidae มีหนวด ไม่มีเกล็ด ลำตัวยาว แบนข้าง ครีบหลังตอนแรกและครีบอกมีก้านครีบเป็นเงี่ยง มีแผ่นเนื้ออยู่ส่วนหน้าของครีบอก ครีบหลังตอนที่ ๒ เป็นแผ่นเนื้อ ครีบหางเป็นแฉก พบอาศัยอยู่ตามแหล่งต้นนํ้าลำธาร. (๒) ชื่อปลาดุกนํ้าจืดชนิด Clarias melanoderma ในวงศ์ Clariidae รูปร่างคล้ายปลาดุกอุยและปลาดุกด้านซึ่งอยู่ในสกุลเดียวกัน เว้นแต่เป็นชนิดเดียวที่ขอบหน้าของเงี่ยงครีบอกจักเป็นฟันเลื่อย.
หมายถึงก. คอยสกัด เช่น ดักทำร้าย, วางเครื่องดักสัตว์มีกับเป็นต้น เพื่อให้สัตว์เข้ามาติด เช่น ดักไก่ ดักนก.
ดีดัก,-ดีดัก
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ หลายปี เป็น หลายปีดีดัก หมายความว่า นานมาแล้ว.
ดัก ๆ
หมายถึงว. อาการที่ดิ้นอย่างทุรนทุราย เช่น ปลาดิ้นดัก ๆ. (โบ; กลอน) ว. ลำบาก, อึดอัด, เร่าร้อนใจ, เช่น มาเดียวพี่ดักดัก ใจจอด แม่แม่. (นิ. นรินทร์), อะดัก ก็ว่า.
ตกหลุม,ตกหลุมพราง
หมายถึง(สำ) ก. ถูกลวงด้วยเล่ห์กลหรืออุบาย, เสียรู้, หลงกล.
ลวง
หมายถึงก. ทำให้หลงผิด เช่น ขุดหลุมพรางลวงข้าศึก.
ประดัก ๆ
หมายถึงว. อาการแห่งคนที่ตกนํ้าแล้วสำลักนํ้า เรียกว่า สำลักประดัก ๆ, อาการที่ชักหงับ ๆ ใกล้จะตาย.
ลอบ
หมายถึงน. ชื่อเครื่องสานสำหรับดักปลาดักกุ้ง มีหลายชนิด เช่น ลอบนอน ลอบตั้ง ลอบประทุน; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ตาข่ายที่ขึงดักจับนก.
จั่นหับ
หมายถึงน. กรงดักสัตว์ ด้านหน้ามีประตูปิดเปิดได้.
ชะเลง
หมายถึงน. เครื่องดักปลาชนิดหนึ่งคล้ายชนาง.
กระเดี้ย,-กระเดี้ย
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระดัก และ กระดิก เป็นกระดักกระเดี้ย และ กระดิกกระเดี้ย.