ตัวกรองผลการค้นหา
อม
หมายถึงก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (ปาก) เม้ม, ขมิบ, ยักเอาไว้.
อมทุกข์
หมายถึงว. มีความทุกข์สุมอยู่ เช่น หน้าตาอมทุกข์.
อมต,อมต-,อมตะ
หมายถึง[อะมะตะ-, อะมะตะ] ว. ไม่ตาย เช่น อมตธรรม, เป็นที่นิยมยั่งยืน เช่น เพลงอมตะ. น. พระนิพพาน. (ป.; ส. อมฺฤต).
อมพระมาพูด
หมายถึง(สำ) ใช้ในการพูดโดยอ้างพระหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาประกอบเป็นพยาน มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ต่อให้อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ.
บ้วนปาก
หมายถึงก. ล้างปากด้วยอาการที่อมนํ้าแล้วบ้วนออกมา.
ขากอม
หมายถึง[-กอม] ว. ขาโก่ง.
หวานอมขมกลืน
หมายถึง(สำ) ก. ตกอยู่ในฐานะที่จำต้องยอมรับ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย พอใจหรือไม่พอใจก็ตาม.
สนอม
หมายถึง[สะหฺนอม] ก. ถนอม.
ตะกั่วตัด
หมายถึงว. สีนกพิราบหรือสีเทาอมฟ้า.
ก็ได้
หมายถึงนิ. แสดงความหมายว่ายอมอย่างไม่เต็มใจนัก เช่น ท่านจะไปก็ได้.
เอาลูกเขามาเลี้ยงเอาเมี่ยงเขามาอม
หมายถึง(สำ) ก. เอาลูกของคนอื่นมาเลี้ยงเป็นลูก เป็นภาระรับผิดชอบที่หวังผลตอบแทนแน่นอนไม่ได้.
วอมแวม,วอม ๆ แวม ๆ,ว็อมแว็ม,ว็อม ๆ แว็ม ๆ
หมายถึงว. ลักษณะของแสงที่มองเห็นเรือง ๆ ไหว ๆ อยู่ในระยะไกล เช่น ในเวลากลางคืนพอมองเห็นแสงไฟวอมแวมอยู่ในที่ไกล ก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาหน่อย กระท่อมหลังนั้นคงมีคนอยู่ เพราะเห็นไฟวอม ๆ แวม ๆ อยู่ มีแสงไฟจากเรือหาปลาว็อมแว็ม.