ผลการค้นหา

หนาแน่น

หมายถึงว. คับคั่ง, แออัด, เช่น กรุงเทพฯ มีประชากรหนาแน่นมาก.

หนาม

หมายถึงน. ส่วนแหลม ๆ ที่งอกออกจากต้นหรือกิ่งของไม้บางชนิดเป็นต้น เช่น หนามงิ้ว หนามพุทรา.

หนามจี้

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคนทา. (ดู คนทา).

หนามเตย

หมายถึงน. ลายหยักบนตัวหนังสือขอม; ส่วนที่เป็นหยัก ๆ บนหลังจระเข้; โลหะที่มีลักษณะเป็นเขี้ยวคล้ายหนามสำหรับเกาะยึดหัวแหวนเป็นต้น.

หนามยอกอก

หมายถึง(สำ) น. คนหรือเหตุการณ์ที่ทำให้รู้สึกเหมือนมีอะไรมาทิ่มแทงอยู่ในอกตลอดเวลา.

หนามหลัง

หมายถึงดู ตามิน.

หนาวดอกงิ้ว

หมายถึงน. ระยะเวลาที่ต้นงิ้วออกดอก ประมาณเดือนยี่ อากาศเย็นกว่าธรรมดา เช่น น้ำค้างพรมลงเฉื่อยเรื่อยเรื่อยริ้ว หนาวดอกงิ้วงิ้วออกดอกไสว. (นิ. ประธม).

หนามแดง

หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Maytenus marcanii Ding Hou ในวงศ์ Celastraceae ใช้ทำยาได้. (๒) ชื่อไม้พุ่มชนิด Carissa carandas L. ในวงศ์ Apocynaceae ดอกสีขาว หลอดดอกสีชมพู กลิ่นหอม ผลสีขาว สุกสีแดงคล้ำ กินได้, มะนาวไม่รู้โห่ ก็เรียก.

หนาวอารมณ์

หมายถึงว. รู้สึกเปล่าเปลี่ยวใจ.

หนาหูหนาตา

หมายถึงดู หนาตา และ หนาหู.

หนา

หมายถึงน. ส่วนสูงมากจากผิวพื้น. ว. มีส่วนสูงมากจากผิวพื้น; แน่นทึบ, มาก, ตรงข้ามกับ บาง.

หนากาสรี

หมายถึง[หฺนากาสะหฺรี] น. ดอกชบา. (ช.).