ผลการค้นหา

สำราญ

หมายถึงก. สุขสบาย เช่น วันอาทิตย์จะนอนให้สำราญเลย. ว. ที่ทำให้มีความสุขสบาย เช่น เรือสำราญ. (ข. สํราล).

สำเริง

หมายถึงก. รื่นเริง, ร่าเริง, เช่น นวนิยายให้ความสำเริงอารมณ์, มักใช้เข้าคู่กับคำ สำราญ เป็น สำเริงสำราญ หรือ สำราญสำเริง.

สำราญกาย

หมายถึงก. สบายกาย.

สำราญใจ

หมายถึงก. สบายใจ.

สราญ

หมายถึง[สะ-] ว. สำราญ.

กินอยู่พูวาย

หมายถึงก. กินอย่างอิ่มหนำสำราญ.

ผาสุก

หมายถึงน. ความสำราญ, ความสบาย. (ป.).

หนำ

หมายถึงว. มากพอกับความต้องการ เช่น อิ่มหนำสำราญ.

สาต

หมายถึงว. สำราญ, ยินดี, เป็นที่พอใจ. (ป.; ส. ศาต).

อิ่มหนำ

หมายถึงว. อิ่มเต็มที่ (ใช้แก่กริยากิน), อิ่มหนำสำราญ ก็ว่า.

ชัค,ชัค-

หมายถึง[ชักคะ-] (แบบ) น. แผ่นดิน เช่น ชัคสัตว์เสพสำราญ รมยทั่ว กันนา. (ตะเลงพ่าย). (ป. ชค).

หมาเห็นข้าวเปลือก

หมายถึง(สำ) น. คนที่อยากได้สิ่งที่เป็นประโยชน์หรืออำนวยความสุขสำราญให้แก่ตน แต่สุดความสามารถที่จะเอามาใช้หรืออำนวยประโยชน์ให้แก่ตนได้.