ผลการค้นหา

สามเณร

หมายถึง[สามมะเนน] น. ผู้ดำรงเพศอย่างภิกษุ แต่สมาทานศีล ๑๐, เรียกสั้น ๆ ว่า เณร. (ป.).

รูป,รูป-

หมายถึง[รูบ, รูบปะ-] น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยตา เป็นขันธ์ ๑ ในขันธ์ ๕ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ, ร่าง เช่น โครงรูป, ร่างกาย เช่น รูปตัวคน รูปตัวสัตว์, เค้าโครง เช่น ขึ้นรูป, แบบ เช่น รูปสามเหลี่ยม รูปรี รูปไข่; ลักษณนามใช้เรียกพระภิกษุสามเณร เช่น พระรูปหนึ่ง สามเณร ๒ รูป. ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด สำหรับพระภิกษุสามเณรพูดกับคฤหัสถ์, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. (ป., ส.).

หัตถบาส

หมายถึงน. ระยะระหว่างพระสงฆ์ที่นั่งทำสังฆกรรมหรือระหว่างพระภิกษุ สามเณร กับคฤหัสถ์ผู้ถวายของ ห่างกันไม่เกินศอกหนึ่ง. (ป. หตฺถปาส).

เณร

หมายถึงน. สามเณร.

จัว

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. สามเณร.

เสนาสนะ

หมายถึง[เส-นาสะ-] น. ที่นอนและที่นั่ง, ที่อยู่. (ใช้เฉพาะพระภิกษุ สามเณร). (ป. เสน + อาสน).

ฉัน

หมายถึงก. กิน (ใช้แก่ภิกษุสามเณร).

เจริญพร

หมายถึงเป็นคำเริ่มที่ภิกษุสามเณรพูดกับสุภาพชน และเป็นคำรับ.

สามเณรี

หมายถึง[สามมะ-] น. หญิงที่บวชเป็นสามเณร. (ป.).

ร้อนผ้าเหลือง

หมายถึง(ปาก) ก. อยากสึก (ใช้แก่ภิกษุสามเณร).

จำวัด

หมายถึงก. นอนหลับ (ใช้แก่ภิกษุสามเณร).

เณรหางนาค

หมายถึงน. สามเณรที่บวชต่อท้ายพิธีบวชพระ.