ผลการค้นหา

ศศิ

หมายถึง[สะสิ] (โหร) น. ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางคืน. (ดู ยาม).

ศศิ,ศศิ,ศศิน,ศศี

หมายถึง[สะสิ, สะสิน, สะสี] น. “ซึ่งมีกระต่าย” คือ ดวงจันทร์. (ส.).

สิ

หมายถึงคำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ, ซิ หรือ ซี ก็ว่า.

ศิษยานุศิษย์

หมายถึง[สิดสะยานุสิด] น. ศิษย์น้อยใหญ่.

สิต,สิต-

หมายถึง[-ตะ-] ว. ขาว. (ป., ส.).

สิตะ

หมายถึงว. ยิ้ม, ยิ้มแย้ม. (ป.; ส. สฺมิต).

สิร,สิร-,สิระ

หมายถึง[-ระ-] น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป.; ส. ศิรา).

สะ

หมายถึงก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.

สะ,สะ,สะสวย

หมายถึงว. สวย.

สมิต

หมายถึง[สะมิด] ก. ยิ้ม, เบิกบาน. (ส.; ป. สิต).

สิกข์,สิข

หมายถึงน. ชื่อศาสนาหนึ่งในอินเดีย มีศาสดาชื่อ คุรุนานัก; ชื่อชาวอินเดียพวกหนึ่งที่นับถือศาสนาสิกข์ ส่วนมากอยู่ในแคว้นปัญจาป ประเทศอินเดีย; ซิก หรือ ซิกข์ ก็ว่า.

สิทธัตถะ

หมายถึงพระนามพระพุทธเจ้า