ผลการค้นหา

สะดุ้งสะดิ้ง

หมายถึงว. ดัดจริตดีดดิ้น, สะดิ้ง ก็ว่า.

สะดิ้ง

หมายถึง(ปาก) ว. ดัดจริตดีดดิ้น เช่น ทำเป็นสะดิ้งไปได้ อย่าสะดิ้งให้มากนัก, สะดุ้งสะดิ้ง ก็ว่า.

สะดุ้ง

หมายถึงก. ไหวตัวขึ้นทันทีด้วยความตกใจ เพราะไม่ทันรู้ตัวหรือไม่ได้นึกคาดหมายไว้เป็นต้น เช่น เมื่อได้ยินเสียงระเบิดก็สะดุ้งสุดตัว.

สะดุ้ง

หมายถึงน. เครื่องมือจับสัตว์นํ้าชนิดหนึ่ง รูปร่างคล้ายยอยก, อีสานเรียก กะดุ้ง.

สะดุ้งสะเทือน

หมายถึงก. หวั่นไหว, เดือดร้อน, กังวลใจ, มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ใครจะนินทาว่าร้ายอย่างไรก็ไม่สะดุ้งสะเทือน มหาเศรษฐีเสียเงินล้านสองล้านไม่สะดุ้งสะเทือนหรอก.

หวาดผวา

หมายถึงก. หวาดสะดุ้งเพราะตกใจกลัว.

หวั่นหวาด

หมายถึงก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวาดหวั่น ก็ว่า.

กระหนก

หมายถึง(โบ) ก. ตระหนก, ตกใจ, สะดุ้ง, หวาด.

ทองไม่รู้ร้อน

หมายถึง(สำ) ว. เฉยเมย, ไม่กระตือรือร้น, ไม่สะดุ้งสะเทือน.

หวาด

หมายถึงก. สะดุ้งกลัว, กริ่งเกรง, เสียว, หวั่น.

หวาดหวั่น

หมายถึงก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวั่นหวาด ก็ว่า.

ตระหนก

หมายถึง[ตฺระหฺนก] ก. หวาด, ผวา, สะดุ้ง, ตกใจ.