ตัวกรองผลการค้นหา
ศักดา
หมายถึง(ปาก) น. อำนาจ เช่น อวดศักดา แผลงศักดา. (ส.).
สูงศักดิ์
หมายถึงว. มียศศักดิ์หรือตระกูลสูง เช่น เจ้านายเป็นบุคคลที่สูงศักดิ์ เขาสืบเชื้อสายมาจากขุนนางผู้สูงศักดิ์.
ใฝ่สูงให้เกินศักดิ์
หมายถึง(สำ) ก. หวังสิ่งที่เกินฐานะของตน (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น อย่าใฝ่สูงจนเกินศักดิ์ อย่าใฝ่สูงให้เกินศักดิ์.
ศักดิ,ศักดิ-,ศักดิ์
หมายถึงน. อำนาจ, ความสามารถ, เช่น มีศักดิ์สูง ถือศักดิ์; กำลัง; ฐานะ เช่นมีศักดิ์และสิทธิแห่งปริญญานี้ทุกประการ; หอก, หลาว. (ส. ศกฺติ; ป. สตฺติ).
ใฝ่สูงจนเกินศักดิ์
ยศอย่าง
หมายถึงน. การทำตามแบบอย่างผู้มียศ, การถือยศ ถือศักดิ์.
พันธนำ
หมายถึง[-ทะนำ] น. ผ้าพันศพผู้มีฐานันดรศักดิ์.
ฤทธา
หมายถึง[ริด-] น. อำนาจศักดิ์สิทธิ์ เช่น รุ่งเรืองฤทธาศักดาเดช. (อิเหนา). (ส.; ป. อิทฺธา).
ดอกฟ้า
หมายถึงน. หญิงที่ถือว่ามีฐานะสูงศักดิ์กว่าชายที่หมายปอง.
ถือศักดินา
หมายถึง(โบ) ก. มีศักดิ์โดยถือเอานาเป็นหลักในการกำหนดอำนาจและปรับไหม.
ปริญญาบัตร
หมายถึงน. บัตรที่แสดงวิทยฐานะของผู้สำเร็จการศึกษาว่ามีศักดิ์และสิทธิ์ระดับปริญญา.
ถอดหัวโขน
หมายถึงก. พ้นจากตำแหน่งหน้าที่หรือยศถาบรรดาศักดิ์.