ผลการค้นหา

มิตร,มิตร-

หมายถึง[มิด, มิดตฺระ-] น. เพื่อนรักใคร่คุ้นเคย เช่น มิตรแท้ มิตรเทียม ฉันมิตร. (ส.; ป. มิตฺต).

กัลยาณมิตร

หมายถึงมิตรแท้ เพื่อนแท้ เพื่อนตาย เพื่อนที่คอยช่วยเหลือเพื่อนอย่างจริงใจโดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน เป็นมิตรที่หวังดี มีสิ่งดี ๆ ให้กันด้วยความจริงใจ

แท้

หมายถึงว. ล้วน ๆ เช่น เทียนขี้ผึ้งแท้, ไม่มีอะไรเจือปน, ไม่ปลอม, เช่น ทองแท้.

แท้ ๆ

หมายถึงว. จริง ๆ, ยิ่งนัก, จริงทีเดียว, เช่น สวยแท้ ๆ ลูกของตัวแท้ ๆ.

มิตรจิตมิตรใจ

หมายถึง(สำ) น. ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน เช่น ต่างก็มีมิตรจิตมิตรใจต่อกัน.

แน่นอน

หมายถึงว. เที่ยงแท้, จริงแท้.

กึ่งราชการ

หมายถึงว. ไม่ใช่ทางราชการแท้.

เท็จเทียม

หมายถึงว. ไม่ใช่ของจริง, ไม่ใช่ของแท้.

สุวิมล

หมายถึงว. กระจ่างหรือบริสุทธิ์แท้. (ส.).

ตัดญาติขาดมิตร

หมายถึง(สำ) ก. ตัดขาดจากกัน.

สุทธ,สุทธ-,สุทธ์

หมายถึงว. หมดจด, สะอาด; ล้วน, แท้. (ป.).

ดีหลี

หมายถึง(ถิ่น) ว. แน่, แท้, แท้จริง, เช่น ธก็แจ้งจริงแท้ดีหลี. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์), อีหลี ก็ว่า.