ผลการค้นหา

ร้าย

หมายถึงว. ดุ เช่น ใจร้าย, ชั่ว เช่น ปากร้าย คนร้าย, ไม่ดี เช่น เคราะห์ร้าย โชคร้าย ชะตาร้าย; ที่เป็นอันตราย เช่น พิษร้าย เนื้อร้าย โรคร้าย. น. ความไม่ดี เช่น ใส่ร้าย ป้ายร้าย ให้ร้าย.

เหลือร้าย

หมายถึงว.ร้ายมาก.

ซ้ำร้าย

หมายถึงว. ร้ายขึ้นไปอีก.

เคราะห์หามยามร้าย

หมายถึงน. เคราะห์ร้าย.

ทำพิษ

หมายถึง(ปาก) ก. ให้ผลร้าย.

มุ่งร้ายหมายขวัญ

หมายถึงก. คิดปองร้าย.

กระลี

หมายถึงน. สิ่งร้าย, โทษ. ว. ร้าย เช่น กระลีชาติ กระลียุค.

ปากร้าย

หมายถึงว. มักดุด่าว่าร้าย.

ไม่มีเงาหัว

หมายถึง(สำ) ก. เป็นลางว่าจะตายร้าย.

ใจบาป,ใจบาปหยาบช้า

หมายถึงว. มีใจฝักใฝ่ในทางชั่วร้าย.

ติเตียน

หมายถึงก. ยกโทษขึ้นพูด, กล่าวร้าย.

แช่ง

หมายถึงก. กล่าวด้วยตั้งใจมุ่งร้ายเพื่อให้เขาเป็นเช่นนั้น.