ผลการค้นหา

มัด

หมายถึงก. ผูกรัดเข้าด้วยกัน, ผูกรัดให้แน่น. น. ลักษณนามเรียกของบางอย่างที่ผูกรัดเข้าด้วยกัน เช่น ไต้มัดหนึ่ง ฟืน ๒ มัด.

มัชฌิม,มัชฌิม-

หมายถึง[มัดชิมะ-, มัดชิมมะ-, มัดชิม-] ว. ปานกลาง. (ป. มชฺฌิม).

มัชฌิมวัย

หมายถึง[มัดชิมะ-, มัดชิมมะ-] น. วัยกลางคน.

หมากสมัด

หมายถึง[หฺมากสะหฺมัด] น. ผลหมาก พลูจีบ และยาเส้น จัดเป็นชุดสำหรับขาย. (ข. สฺลาถฺมาต่).

มัดมือชก

หมายถึง(สำ) ก. บังคับหรือใช้วิธีการใด ๆ ให้อีกฝ่ายหนึ่งตกอยู่ในภาวะจำยอมโดยไม่มีทางต่อสู้.

มรรษ,มรรษะ

หมายถึง[มัด, มัดสะ] น. ความเพียร, ความอดทน. ก. อดทน. (ส. มรฺษ).

กรรมัชวาต

หมายถึง[กำมัดชะ-] ดู กรรมชวาต

มัธยม,มัธยม-

หมายถึง[มัดทะยม, มัดทะยมมะ-] ว. กลาง, ปานกลาง. (ส.).

มัตสยะ,มัตสยา

หมายถึง[มัดสะยะ, มัดสะหฺยา] น. ปลา. (ส. มตฺสฺย; ป. มจฺฉ).

มัชฌิมประเทศ

หมายถึง[มัดชิมะ-, มัดชิม-] น. ประเทศอินเดีย, ตามแบบหมายถึงอินเดียตอนกลาง.

มัธยมศึกษา

หมายถึง[มัดทะยมมะ-, มัดทะยม-] น. การศึกษาระหว่างประถมศึกษากับอุดมศึกษา.

มัตถลุงค์

หมายถึง[มัดถะลุง] น. มันสมอง. (ป.).