ค้นเจอ 11 รายการ

มธุ

หมายถึง[มะ-] น. นํ้าหวาน, นํ้าผึ้ง. (ป., ส.).

มธุปะ

หมายถึงน. ผู้ดื่มนํ้าหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).

มธุร,มธุร-,มธุระ

หมายถึง[มะทุระ-] น. อ้อยแดง; ความหวาน, ความไพเราะ. ว. หวาน, ไพเราะ. (ป., ส.).

มฤธุ

หมายถึง[มะรึทุ] น. มธุ, นํ้าผึ้ง, นํ้าหวาน. (ส. มฺฤธุ; ป. มธุ).

มธุการี

หมายถึงน. แมลงผึ้ง. (ป.; ส. มธุการินฺ).

มธุมักขิกา

หมายถึงน. แมลงผึ้ง. (ป.; ส. มธุมกฺษิกา).

มธุลีห์

หมายถึงน. แมลงผึ้ง. (ป.; ส. มธุลิห).

มธุพรต

หมายถึง[-พฺรด] น. แมลงผึ้ง. (ส. มธุวฺรต).

ยัฐิมธุกา

หมายถึง[ยัดถิมะทุกา] น. ชะเอมเครือ. (ป. ยฏฺิมธุกา).

มธุรพจน์

หมายถึงน. ถ้อยคำไพเราะ; ผู้มีถ้อยคำไพเราะ. (ส. มธุรวจน).

ขัณฑสกร

หมายถึง[ขันทดสะกอน] (โบ) น. นํ้าตาลกรวด, เครื่องยาไทยอย่างหนึ่งคล้ายนํ้าตาลกรวด, นํ้าตาลชนิดหนึ่งเชื่อกันว่าเกิดที่ใบบัว, เช่น เมื่อเวลาพุ่มไม้มีดอกออกตระการบานเต็มที่พร้อมฤดู เสาวคนธรสเรณูโรยร่วงลงบนใบอุบล ซึ่งลอยลาดดาดาษอยู่บนหลังน้ำ เมื่อล่วงเวลากาลก็ก่อเกิดโอชะวิเศษหวานเป็นมธุรส มีนามกำหนดเรียกว่า โบกขรมธุ ผู้เรียนรู้ลุในตำราแพทยศาสตร์ ย่อมสืบเสาะแสวงหามาประกอบใช้ในการโอสถ มีนามปรากฏเรียกว่า ขัณฑสกร. (ม. ร่ายยาว จุลพน). (ป. ขณฺฑสกรา; ส.ขณฺฑศรฺกรา).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ