ผลการค้นหา

พลุ่งพล่าน

หมายถึง[-พฺล่าน] ก. บันดาลโทสะจนนั่งไม่ติด.

เดือดดาล

หมายถึงก. โกรธมาก, โกรธพลุ่งพล่าน, ดาลเดือด ก็ใช้.

พลุ่ง

หมายถึง[พฺลุ่ง] ก. อาการที่ไอน้ำหรือควันดันตัวพุ่งออกมาโดยแรง เช่น น้ำเดือดไอน้ำพลุ่งขึ้นมา ไฟไหม้ควันพลุ่งขึ้นมา, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น โทสะพลุ่งขึ้นมา อารมณ์เดือดพลุ่ง.

พล่าน

หมายถึง[พฺล่าน] ว. อาการเป็นไปในลักษณะป่วน วุ่น สับสน ลนลาน ซ่าน หรืออย่างอื่นที่คล้ายกัน เช่น เดือดพล่าน วิ่งพล่าน เดินพล่าน.

เลือดพล่าน

หมายถึงว. โมโหฉุนเฉียวอย่างรุนแรง.

พลุก

หมายถึง[พฺลุก] ว. พลุ่ง.

พลุ่ก

หมายถึง[พฺลุ่ก] ว. พลุ่งขึ้นมา.

ตะเพิ่น

หมายถึงว. พล่านไป, เจิ่นไป.

พ่าน

หมายถึงว. พล่าน, พลุกพล่าน, ไม่เป็นระเบียบ.

ฟุ้งซ่าน

หมายถึงก. ไม่สงบ, พล่านไป, ส่ายไป, (ใช้แก่จิต).

มล่าน

หมายถึง[มะล่าน] ก. วิ่งอย่างรีบ, วิ่งพล่าน.

ธุมชาล

หมายถึง[ทุมะชาน] น. ควันพลุ่งขึ้น. (ป., ส. ธูมชาล).