ผลการค้นหา

ราชสมบัติ

หมายถึงน. สมบัติของพระมหากษัตริย์; ความเป็นพระมหากษัตริย์ เช่น ขึ้นครองราชสมบัติ.

ราชบัลลังก์

หมายถึงน. บัลลังก์ของพระมหากษัตริย์; ความเป็นพระมหากษัตริย์ เช่น สละราชบัลลังก์.

สละราชสมบัติ

หมายถึงก. สละความเป็นพระมหากษัตริย์.

พระนาง

หมายถึงน. พระธิดาหรือพระมเหสีของพระมหากษัตริย์.

ราชนิกุล

หมายถึงน. ตระกูลฝ่ายพระมหากษัตริย์.

ในหลวง

หมายถึง(ปาก) น. หมายถึงพระมหากษัตริย์.

สืบราชวงศ์

หมายถึงก. สืบวงศ์พระมหากษัตริย์.

โพธิสมภาร

หมายถึงน. บุญบารมีของพระมหากษัตริย์.

รัชมังคลาภิเษก

หมายถึงน. พระราชพิธีสมโภชเมื่อพระมหากษัตริย์ทรงครองราชสมบัติได้นานกว่าพระมหากษัตริย์พระองค์ก่อน ๆ.

ของหลวง

หมายถึงน. ของของสถาบันพระมหากษัตริย์, ของที่เป็นของแผ่นดินหรือรัฐ.

ครองราชสมบัติ

หมายถึงก. เสวยราชสมบัติเป็นพระมหากษัตริย์.

ฟื้นองค์

หมายถึง(กลอน) ก. ตื่น (ใช้แก่พระมหากษัตริย์).