ผลการค้นหา

ผ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.

ม

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.

เลียง

หมายถึงว. เย็น เช่น นํ้าล้นเลียงเอมโอช. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).

กริว

หมายถึง[กฺริว] ว. เกรียว เช่น บางหมู่ก็กริวเกริ่น. (ม. ฉันท์ มหาพน).

กุกะ

หมายถึงว. ขรุขระ เช่น ทั้งนํ้าใจก็ดื้อดันดุกุกะไม่คิดกลัว. (ม. ร่ายยาว ชูชก).

ขีณะ

หมายถึง(แบบ) ว. สิ้นไป เช่น ถั่นคํ่าขีณะแล้ว. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป.).

ด่อม

หมายถึงว. ดุ่ม เช่น สู่ซุ้มไพรเดียวด่อม. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

ถนิมกาม

หมายถึงว. น่ารัก เช่น นางนงถ่าวถนิมกาม. (ม. คำหลวง ทศพร).

กระช่าง

หมายถึง(โบ) ว. กระจ่าง เช่น เวหาเห็นกระช่าง. (ม. คำหลวง กุมาร), กระซ่าง ก็ว่า.

ขวัญเกี่ยง

หมายถึงว. ขวัญร้าย เช่น ขวัญเกี่ยงได้เป็นดี. (ม. คำหลวง สักบรรพ).

ตะลิบ

หมายถึงว. ลิบ, ไกล, เช่น ตะลิบหายไปไม่เห็นตัว. (ม. กาพย์ กุมารบรรพ).

อัฐม,อัฐม-,อัฐมะ

หมายถึง[อัดถะมะ] (แบบ) ว. ที่ ๘ เช่น อัฐมภาค อัฐมราชา. (ป. อฏฺม).