ตัวกรองผลการค้นหา
ยาน
หมายถึงน. เครื่องนำไป, พาหนะต่าง ๆ เช่น รถ เกวียน เรือ, มักใช้เข้าคู่กับคำ พาหนะ เป็น ยานพาหนะ. (ป., ส.).
ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
ผู้หมั่นในการงาน จึงควรอยู่ในราชการ
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดสรรพนาม
สุภาษิตสอนหญิง - สุนทรภู่ [จริงหรือ?]
หมายถึงว. อาการที่หย่อนลงหรือห้อยลงกว่าระดับที่ควรมีควรเป็นตามปรกติ.
ยานกะ
หมายถึง[-นะกะ] น. ยานพาหนะเล็ก ๆ. (ป., ส.).
ยานพาหนะ
หมายถึงน. ยานต่าง ๆ มีรถและเรือเป็นต้น.
หูยาน
หมายถึงน. ชื่อพระเครื่องแบบหนึ่ง มีติ่งหูยาวมากผิดปรกติ.
ยานเกราะ
หมายถึงน. พาหนะล้อหรือสายพานที่สร้างขึ้นด้วยวัสดุที่สามารถป้องกันตนเองจากอาวุธยิงเล็งตรงหรืออาวุธยิงเล็งจำลอง และป้องกันอันตรายจากวัตถุระเบิดหรือป้องกันอันตรายจากนิวเคลียร์ ชีวะ เคมี ในระดับหนึ่ง.
ยานอวกาศ
หมายถึงน. ยานที่ส่งขึ้นไปเดินทางในอวกาศ.
ผู้ขับขี่
หมายถึง(กฎ) น. ผู้ขับรถ ผู้ประจำเครื่องอุปกรณ์การขนส่งตามกฎหมายว่าด้วยการขนส่ง ผู้ลากเข็นยานพาหนะ.
โพยมยาน
หมายถึงน. ยานที่แล่นไปในฟ้า.
สมถยานิก
หมายถึงน. ผู้มีสมถะเป็นยาน, ผู้บำเพ็ญสมถะจนได้ฌานก่อนแล้วจึงเจริญวิปัสสนา. (ป.).
ระยาน
หมายถึงก. ยาน, หย่อนลง, ห้อยลง.
ผู้โดยสาร
หมายถึงน. ผู้ใช้บริการยานพาหนะเช่นรถ เรือ โดยเสียค่าบริการ; ผู้อาศัยไปด้วย.