ผลการค้นหา

ผูก

หมายถึงก. เอาเชือกเป็นต้นสอดคล้องกันให้เกิดเป็นเงื่อน เพื่อทำให้มั่นหรือติดต่อกันในตัวหรือกับสิ่งอื่น เช่น ผูกเชือก ผูกลวด ผูกโบ, ติดต่อหรือติดพันกันแน่นกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ผูกใจ ผูกโกรธ ผูกมิตร, ประกอบเข้า เช่น ผูกประโยค ผูกปริศนา ผูกลาย, ติดพันกันด้วยเรื่องสิทธิและหน้าที่ตามที่ตกลงกัน เช่น ผูกตลาด ผูกท่า; คุ้มครอง (ใช้ในการเล่นหมากรุก) เช่น เอาม้าผูกโคน เอาเรือผูกม้า; ขมวด เช่น ผูกคิ้วนิ่วหน้าไม่พาที. (นิ. นรินทร์); จอง เช่น ผูกเวร; ตรงข้ามกับ แก้. น. ลักษณนามเรียกหนังสือใบลานที่ร้อยหูไว้มัดหนึ่ง ๆ ว่า คัมภีร์เทศนาผูกหนึ่ง.

ผูกปิ่นโต

หมายถึงก. ว่าจ้างให้ทำอาหารใส่ปิ่นโตส่งให้ตามที่ตกลงกัน, (ปาก) ว่าปิ่นโต, กินปิ่นโต ก็ว่า.

พ่อพันธุ์

หมายถึงน. สัตว์ตัวผู้ที่ใช้ผสมพันธุ์.

ปิ่นแก้ว

หมายถึงน. ชื่อข้าวเจ้าพันธุ์ดีพันธุ์หนึ่ง.

ระรึง

หมายถึงก. ผูกแน่น.

พันธุ,พันธุ-,พันธุ์

หมายถึงน. พวกพ้อง, เชื้อสาย, วงศ์วาน; เทือกเถา, เหล่ากอ; เชื้อ เช่น ข้าวเก็บไว้ทำพันธุ์ พันธุ์ข้าว. (ป., ส.).

กำปั่น

หมายถึงน. ชื่อทุเรียนพันธุ์หนึ่ง.

ทองย้อย

หมายถึงน. ชื่อทุเรียนพันธุ์หนึ่ง.

ชะนี

หมายถึงน. ชื่อทุเรียนพันธุ์หนึ่ง.

ชะมด

หมายถึงน. ชื่อมะกรูดพันธุ์หนึ่ง.

พ่อแจ้แม่อู

หมายถึง(สำ) ว. พันทาง, ต่างพันธุ์กัน.

ตระแบง

หมายถึง[ตฺระ-] ก. ผูกไขว้, ผูกบิด. (ข. ตฺรแบง ว่า ผูกไขว้ด้วยไม้ขันชะเนาะ).