ผลการค้นหา

ผา

หมายถึงน. หินที่เขา เช่น หน้าผา เนินผา ผาลาด, ภูเขา เช่น เชิงผา, เรียกภูเขาด้านที่มีแผ่นหินตั้งชันว่า หน้าผา.

กวางผา

หมายถึง[กฺวาง-] น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Naemorhedus goral ในวงศ์ Bovidae ลักษณะคล้ายแพะและเลียงผา แต่มีขนาดเล็กกว่า ขนสีเทาหรือน้ำตาลปนเทา มีแถบขนสีดำตลอดแนวสันหลัง ตัวผู้เขายาวกว่าตัวเมีย อาศัยอยู่บนภูเขาสูงชัน กินพืช เป็นสัตว์ป่าสงวนของไทย.

จักรผาน

หมายถึง[จักผาน] ดู ตาเดียว.

เยอ

หมายถึง(ถิ่น) ว. ใหญ่ เช่น ผาเยอ.

เซรา

หมายถึง[เซฺรา] (กลอน) น. ซอกผา, ห้วย.

เทียง

หมายถึง(โบ) น. กำแพง เช่น เทียงผา ว่า กำแพงหิน.

เชรา

หมายถึง[เชฺรา] (กลอน) น. ซอกผา, ห้วย. (ข.).

เงื้อม

หมายถึงน. สิ่งที่สูงยื่นงํ้าออกมา เช่น เงื้อมผา.

โกรกธาร

หมายถึงน. หุบผาลึกชันและแคบมาก มีหน้าผาชัน ๒ ข้าง มักมีลำธารอยู่เบื้องล่าง.

กระด้างกระเดื่อง

หมายถึงก. แข็ง เช่น หนึ่งโสดฝุ่นทรายตรึงตรา นอนแนบหินผา กระด้างกระเดื่องทั้งตัว. (ดุษฎีสังเวย). ว. ไม่อ่อนน้อม, เอาใจออกหากไม่ยอมอ่อนน้อมอย่างเคย.

ฉทึง

หมายถึง[ฉะ-] น. แม่นํ้า เช่น ฉทึงธารคีรีเหวผา. (ดุษฎีสังเวย), ใช้ว่า จทึง ชทึง ชรทึง สทิง สทึง หรือ สรทึง ก็มี. (ข. สฺทึง ว่า คลอง).

แสยง

หมายถึง[สะแหฺยง] ก. หวาดเกรง เช่น ตับตายหลายเหลือสังขยา ศพสูงเพียงผา แลดูพันฦกนิเห็นแสยง. (สมุทรโฆษ), มักใช้ว่า แหยง.