ผลการค้นหา

ผง

หมายถึงน. สิ่งละเอียด เช่น ตำแป้งจนเป็นผง; เศษหยากเยื่อ มักเรียกว่า ขี้ผง หรือ เศษผง. ว. ที่ละเอียด เช่น นมผง แป้งผง.

เผ้าผง

หมายถึงน. ผง.

ผุยผง

หมายถึงน. ละอองละเอียด, ผงละเอียด.

รำ

หมายถึงน. ผงเยื่อหรือละอองเมล็ดข้าวสาร.

อรช,อรช-

หมายถึง[อะระชะ-] ว. ปราศจากผงหรือมลทิน. (ป., ส.).

ข้าวตู

หมายถึงน. ข้าวตากคั่วแล้วตำเป็นผงเคล้ากับนํ้าตาลและมะพร้าว.

หิน,หิน,หิน-

หมายถึง[หิน, หินนะ-] ว. เลว, ทราม, ตํ่าช้า, ใช้ว่า หืน ก็มี เช่น โหดหืน. (ป., ส. หีน).

คราม

หมายถึง[คฺราม] น. ผงสีนํ้าเงินที่ได้จากต้นคราม. ว. สีนํ้าเงิน.

รัช

หมายถึงน. ธุลี, ฝุ่น, ผง, ละออง. (ป. รช).

กากรุน,กากกะรุน

หมายถึงน. ผงของกะรุนที่เอามาผสมครั่งขัดของแข็งเช่นป้าน.

แป้งฝุ่น

หมายถึงน. แป้งเป็นผงละเอียด ใช้ผัดหน้าหรือทาตัว.

นัด

หมายถึงก. เป่าหรือสูดให้วัตถุที่เป็นผงอย่างยานัตถุ์เข้าในจมูก เช่น นัดยานัตถุ์.