ผลการค้นหา

ปม

หมายถึงน. เนื้อที่เป็นปุ่มขึ้นตามตัว, ขอดของผ้าหรือเชือก, ข้อยุ่งที่แก้ยาก.

บัพ

หมายถึงน. ข้อ, ปล้อง, ปม, เล่ม, หมวด, ตอน. (ป. ปพฺพ).

ปุ่ม

หมายถึงน. ปม, ของที่นูนขึ้นจากพื้นเดิม เช่น ปุ่มฆ้อง.

เปา

หมายถึงน. ปม, ปุ่ม, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปม เป็น ปมเปา.

ผลือ

หมายถึง[ผฺลือ] น. ปม.

กระหมวด

หมายถึงก. ขอดให้เป็นปม, มุ่น, บิดม้วนให้เป็นปม. (แผลงมาจาก ขมวด).

ตะปุ่มตะป่ำ

หมายถึงว. นูนขึ้นเป็นปม ๆ, เป็นปุ่มเป็นปมขรุขระอย่างผิวมะกรูด, ปุ่มป่ำ ก็ว่า.

ปุ่มป่ำ

หมายถึงว. นูนขึ้นเป็นปม ๆ, เป็นปุ่มเป็นปมขรุขระอย่างผิวมะกรูด, ตะปุ่มตะป่ำ ก็ว่า.

กระปมกระปำ,กระปมกระเปา

หมายถึงว. ปุ่มป่ำ, ปมเปา, เป็นปมเป็นก้อน.

กระปำ,-กระปำ

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระปม เป็น กระปมกระปำ.

กระเปา,-กระเปา

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระปม เป็น กระปมกระเปา.

ผลุย

หมายถึง[ผฺลุย] ว. อาการที่เชือกหรือปมหลุดโดยเร็ว.