ผลการค้นหา

ปรกติ

หมายถึง[ปฺรกกะติ] ว. ธรรมดา เช่น ตามปรกติ, เป็นไปตามเคย เช่น เหตุการณ์ปรกติ, ไม่แปลกไปจากธรรมดา เช่น อาการปรกติ, ปกติ ก็ว่า. (ส. ปฺรกฺฤติ; ป. ปกติ).

ปกติ

หมายถึง[ปะกะติ, ปกกะติ] ว. ธรรมดา, เป็นไปตามเคย, ไม่แปลกไปจากธรรมดา, ปรกติ ก็ว่า. (ป.; ส. ปฺรกฺฤติ).

ผิดสังเกต

หมายถึงก. ไม่เป็นไปตามปรกติอย่างที่เคยพบเคยเห็น.

เดือน

หมายถึงส่วนของปี โดยปรกติมี ๓๐ วัน.

ลมไม่ดี

หมายถึงก. ใจคอหงุดหงิดไม่เป็นปรกติ.

ยาธาตุ

หมายถึงน. ยาคุมให้ท้องเป็นปรกติ.

รักษาสถานการณ์

หมายถึงก. ควบคุมและดูแลให้อยู่ในภาวะปรกติ.

ไหล่ลู่

หมายถึงน. ไหล่ที่ลาดเอียงลงกว่าปรกติ.

ตะโกน

หมายถึงก. ออกเสียงดังกว่าปรกติเพื่อให้ได้ยิน.

พูกาม

หมายถึงน. พม่า, ปรกติใช้ พุกาม.

เจิ่ง

หมายถึงก. แผ่ไปมากกว่าปรกติ (ใช้แก่นํ้า).

ทอดเสียง

หมายถึงก. เอื้อนเสียงให้ยาวกว่าปรกติ.