ผลการค้นหา

บ่น

หมายถึงก. พูดพรํ่าหรือว่ากล่าวซํ้า ๆ ซาก ๆ; กล่าวซํ้า ๆ กัน เช่น ท่องบ่นภาวนา.

ทรทึง

หมายถึง[ทฺระ-] (กลอน) ก. บ่น, บ่นถึง, ทรรทึง ก็ใช้.

จ่ม

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. บ่น. (จ่ม ไทยดำ ว่า บ่น).

ทรรทึง

หมายถึง[ทัน-] (กลอน) ก. บ่น, บ่นถึง, ทรทึง ก็ใช้.

กะบึงกะบอน

หมายถึงก. โกรธอย่างแสนงอน, กะบอนกะบึง ก็ว่า. ว. ไม่รู้จักจบ, เง้า ๆ งอด ๆ, (ใช้แก่กริยา บ่น), กะบอนกะบึง ก็ว่า.

กระปอดกระแปด

หมายถึงว. อาการที่บ่นปอดแปด, อาการที่บ่นรํ่าไร.

พึม

หมายถึงว. เสียงบ่นเบา ๆ เช่น นักเรียนบ่นกันพึมเลย.

ท่องจำ

หมายถึงก. ท่องบ่นจนจำได้, ท่องบ่นจนขึ้นใจ.

ไพมอก

หมายถึงก. ครํ่าครวญ, บ่นด้วยความเศร้า.

งึมงำ

หมายถึงว. เสียงพูดหรือบ่นพึมพำ.

เล่ามนตร์

หมายถึงก. ท่องบ่นมนตร์สาธยายมนตร์.

ร่ำเรียน

หมายถึงก. ท่องบ่น, เพาะความรู้, หาความรู้ฝึกหัด.