ผลการค้นหา

บุญเขต

หมายถึง[บุนยะ-] น. เนื้อนาบุญ. (ป. ปุญฺกฺเขตฺต).

บุญราศี

หมายถึง[บุนยะ-, บุน-] น. กองบุญ.

บุญญาธิการ

หมายถึงน. บุญที่ได้กระทำไว้มากยิ่ง.

บุญญานุภาพ

หมายถึงน. อำนาจแห่งบุญ. (ป. ปุญฺานุภาว).

บุญญาภินิหาร

หมายถึงน. ความปรารถนาอันแรงกล้าในความดี, บุญที่ให้สำเร็จได้ตามความปรารถนา. (ป. ปุญฺาภินิหาร).

บุญทำกรรมแต่ง

หมายถึง(สำ) บุญหรือบาปที่ทำไว้ในชาติก่อนเป็นเหตุทำให้รูปร่างหน้าตาหรือชีวิตของคนเราในชาตินี้สวยงาม ดี ชั่ว เป็นต้น.

บุญนิธิ

หมายถึง[บุนยะ-] น. ขุมทรัพย์คือบุญ. (ป.).

บุญ,บุญ-

หมายถึง[บุน, บุนยะ-] น. การกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).

บุญญาธิสมภาร

หมายถึงน. บุญที่ได้สั่งสมไว้มากยิ่ง.

บุญญาภิสังขาร

หมายถึงน. สภาพที่บุญตกแต่ง. (ป. ปุญฺาภิสงฺขาร).

บุญมาวาสนาส่ง

หมายถึง(สำ) เมื่อมีบุญ อำนาจวาสนาก็มาเอง, บุญมาวาสนาช่วย ก็ว่า.

บุญทาย

หมายถึงว. ควรเป็นเนื้อคู่กัน เช่น ไปสู่ขอลูกสาวหลานสาวท่าน บุญทายต้องกัน.