ผลการค้นหา

โง่

หมายถึงว. เขลา, ไม่ฉลาด, ไม่รู้.

บุคคล,บุคคล-

หมายถึง[บุกคน, บุกคะละ-, บุกคนละ-] น. คน (เฉพาะตัว); (กฎ) คนซึ่งสามารถมีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า บุคคลธรรมดา; กลุ่มบุคคลหรือองค์กรซึ่งกฎหมายบัญญัติให้เป็นบุคคลอีกประเภทหนึ่ง ที่ไม่ใช่บุคคลธรรมดา และให้มีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า นิติบุคคล. (ป. ปุคฺคล; ส. ปุทฺคล).

ยิ่ง

หมายถึงว. ถ้าอยู่ข้างหลัง หมายความว่า เป็นยอด, ที่สุด, เช่น งามยิ่ง ดียิ่ง, ถ้าอยู่ข้างหน้า ใช้ในเชิงเปรียบเทียบหมายความว่า เกิน, ลํ้า, เพิ่มขึ้น, เจริญขึ้น, มากขึ้น, ฯลฯ เช่น ยิ่งงาม ยิ่งดี, ถ้าประกอบหน้าคำอื่นมักมาเป็นคู่กันเสมอ เช่น ยิ่งมากยิ่งดี ยิ่งตียิ่งกัด ยิ่งแก่ยิ่งโง่ ยิ่งโตยิ่งเซ่อ.

ยิ่งกว่านั้น

หมายถึงว. มากกว่านั้น.

โง่เง่า

หมายถึงว. โง่มาก.

ยิ่งนัก

หมายถึงว. อย่างยิ่ง.

ภิญโญภาพ

หมายถึงน. ความยิ่ง, ความยิ่งขึ้นไป.

โฉดเฉา

หมายถึงว. โง่, เซ่อ, โง่เขลา, เฉาโฉด ก็ว่า.

เฉาโฉด

หมายถึงว. โง่, เซ่อ, โง่เขลา, โฉดเฉา ก็ว่า.

คนใน

หมายถึงน. บุคคลที่เป็นพวกเดียวกัน, บุคคลในบ้าน, บุคคลในวงการ.

กว่าชื่น

หมายถึง(โบ) ว. ยิ่ง, ยิ่งนัก.

งั่ง

หมายถึงว. โง่ไม่เป็นประสีประสา.