ผลการค้นหา

ขบ

หมายถึงก. เอาฟันเน้นเพื่อให้แตก เช่น ขบเมล็ดแตงโม, เอาฟันเน้นกัน เช่น ขบฟัน; กัด เช่น หมาใดตัวร้ายขบ บาทา. (โลกนิติ); อาการที่เมื่อยปวดเหมือนมีอะไรบีบหรือกดอยู่ที่ตรงนั้น เรียกว่า เมื่อยขบ, ลักษณะของสิ่งที่ยังเข้ากันได้ไม่สนิท ยังปีนหรือเกยกันอยู่ เช่น บานประตูขบกัน; อาการที่เล็บมือเล็บเท้ายาวจนกดเนื้อข้างเล็บ เรียกว่า เล็บขบ.

บา

หมายถึงน. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.

ทา

หมายถึงก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ ก็เรียกว่า ฉาบ, ถ้าทาโดยใช้ฝ่ามือทาบลงแล้วเลื่อนไปมา ก็เรียกว่า ลูบ, ถ้าทาโดยละเลงทั่ว ๆ ไป ก็เรียกว่า ไล้, ถ้าทาให้ติดเฉพาะที่ใดที่หนึ่ง ก็เรียกว่า ป้าย หรือ บ้าย.

ทาร,ทาร-

หมายถึง[ทาระ-] (แบบ) น. เมีย เช่น ทารทาน คือ การให้เมียเป็นทาน. (ป., ส.).

เลือดทาแผ่นดิน

หมายถึงก. สละชีวิตให้แก่ประเทศชาติ, สละชีวิตเพื่อรักษาแผ่นดิน.

ไกล่

หมายถึง[ไกฺล่] ก. ทา, ไล้.

ล่องชาด

หมายถึงก. ลงชาด, ทาชาดลงในระหว่างสิ่งที่ทาทองหรือปิดทองแล้ว.

ล้าย

หมายถึงก. ไล้, บ้าย, ทา.

ลิมป์,ลิมปนะ

หมายถึงก. ฉาบ, ทา, ลูบไล้. (ป.).

คทา

หมายถึง[คะทา] (แบบ) น. ตะบอง. (ป.).

น้ำมันยาง

หมายถึงน. นํ้ามันที่ได้จากต้นยาง ใช้ทาเรือ ทาบ้าน หรือผสมกับชันใช้ยาเรือได้.

ศิษย์หัวแก้วหัวแหวน

หมายถึงน. ศิษย์ที่ครูบาอาจารย์รักใคร่เอ็นดูมาก.