ผลการค้นหา

ศพ

หมายถึงน. ซากผี, ร่างคนที่ตายแล้ว. (ส. ศว; ป. ฉว).

ทิ้ง

หมายถึงก. ทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ถืออยู่หลุดจากมือด้วยอาการต่าง ๆ, ถ้าด้วยอาการขว้าง เรียกว่า ขว้างทิ้ง, ถ้าด้วยอาการโยน เรียกว่า โยนทิ้ง, ถ้าด้วยอาการเท เรียกว่า เททิ้ง เป็นต้น; สละ เช่น ทิ้งทาน, ละไป เช่น ทิ้งบ้าน ทิ้งเรือน, โยนหรือเทเสียโดยไม่ต้องการ เช่น ทิ้งขยะ, ปล่อยลง เช่น ทิ้งระเบิด, ปล่อยไว้ เช่น ทิ้งไว้ให้เย็น, เหลือไว้ เช่น ทิ้งเงินไว้ให้ใช้, เว้น เช่น ทิ้งระยะ ทิ้งช่วง; เรียกแพรหรือผ้าเนื้อหนัก ๆ ลื่น ๆ ที่มีลักษณะถ่วงหรือทิ้งตัวลงว่า ผ้าเนื้อทิ้ง หรือ ผ้าทิ้งตัว; โดยปริยายหมายความว่า ปล่อยด้วยกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ทิ้งลูกทิ้งเมีย ทิ้งบ้าน ทิ้งการเล่าเรียน ทิ้งเพื่อน ทิ้งกันเสียไกล พูดทิ้งไว้ที.

ศพละ

หมายถึง[สะพะละ] ว. หลายสี, ด่าง, ลาย, พร้อย, กระ; วุ่น, รำคาญ. (ส.; ป. สพล).

เฝ้าศพ

หมายถึงก. อยู่เป็นเพื่อนเจ้าภาพในงานศพ.

ทิ้งถ่วง

หมายถึงดู หิงห้อย, หิ่งห้อย.

สายทิ้ง

หมายถึงน. สายที่ห้อยโยงกับนาฬิกาพกหรือกำไลเป็นต้น.

พนมศพ

หมายถึงน. การทำศพหรือการแต่งศพที่เป็นงานใหญ่.

แร่ง

หมายถึงน. ที่วางศพหามศพรูปอย่างแคร่.

ฌาปนกิจ

หมายถึงน. การเผาศพ.

ฌาปนสถาน

หมายถึงน. ที่เผาศพ.

พลิกศพ

หมายถึงก. ชันสูตรศพ.

แย่งกันเป็นศพมอญ

หมายถึง(สำ) ก. ยื้อแย่งกัน (ใช้ในความเปรียบเทียบ).