ผลการค้นหา

มั่น

หมายถึงว. แน่, แน่นอน, เช่น ใจมั่น; แน่น เช่น จับให้มั่น.

เชื่อ

หมายถึงก. เห็นตามด้วย, มั่นใจ, ไว้ใจ; ซื้อหรือขายโดยติดค้างไว้ ไม่ต้องชำระเงินทันที.

มุ่งมั่น

หมายถึงก. ตั้งใจอย่างแน่วแน่ เช่น เขามุ่งมั่นในการทำความดี.

ยึดมั่น

หมายถึงก. ยึดถืออย่างมั่นคง ไม่เปลี่ยนแปลงง่าย ๆ เช่น ยึดมั่นในหลักการ ยึดมั่นในตัวบุคคล.

กำลังใจ

หมายถึงน. สภาพของจิตใจที่มีความเชื่อมั่นและกระตือรือร้นพร้อมที่จะเผชิญกับเหตุการณ์ทุกอย่าง.

อุปาทาน

หมายถึง[อุปาทาน, อุบปาทาน] น. การยึดมั่นถือมั่น, การนึกเอาเองแล้วยึดมั่นถือมั่นว่าจะต้องเป็นอย่างนั้น ๆ. (ป.).

เชื่อมือ

หมายถึง(ปาก) ก. เชื่อฝีมือ, เชื่อความรู้ความสามารถ.

หูเบา

หมายถึงว. เชื่อโดยไม่ไตร่ตรอง.

ฝังหัว

หมายถึงก. เชื่ออย่างแน่นแฟ้น.

สัทธาจริต

หมายถึงว. มีความเชื่อเป็นเจ้าเรือน, มีนิสัยเชื่อง่าย, เช่น เขาเป็นคนสัทธาจริตเชื่ออะไรง่าย. (ป.).

สัณฐิติ

หมายถึงน. ความตั้งมั่น. (ป.; ส. สํสฺถิติ).

สินเชื่อ

หมายถึงน. เงินที่ให้เป็นหนี้ไว้ด้วยความเชื่อ.