ผลการค้นหา

หอม

หมายถึงก. จูบ; ได้รับกลิ่นดี. ว. มีกลิ่นดี, ตรงข้ามกับ เหม็น.

เสาวคันธ์

หมายถึงน. ของหอม, เครื่องหอม, กลิ่นหอม.

สุคนธรส,สุคันธรส

หมายถึงน. กลิ่นหอม, ของหอม, เครื่องหอม.

เสาวคนธ์

หมายถึงน. ของหอม, เครื่องหอม, กลิ่นหอม.

ฉม

หมายถึงน. กลิ่นหอม, เครื่องหอม.

กลิ่น

หมายถึง[กฺลิ่น] น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยจมูก คือ เหม็น หอม และอื่น ๆ, บางทีใช้หมายความว่า เหม็น เช่น ของสิ่งนั้นมีกลิ่น.

น้ำดอกไม้สด

หมายถึงน. นํ้าที่ลอยดอกมะลิ มีกลิ่นหอม.

น้ำมันจันทน์

หมายถึงน. นํ้ามันที่กลั่นจากไม้จันทน์ มีกลิ่นหอม.

หมากหอม

หมายถึงน. หมากแห้งที่ป่นเป็นผง ผสมกับเครื่องเทศบางอย่างที่มีกลิ่นหอม ใช้กินควบกับหมากและพลูที่บ้ายปูน หรืออมดับกลิ่นปาก.

หอม

หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวหลายชนิดในสกุล Allium วงศ์ Alliaceae กลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหาร เช่น หอมหัวใหญ่ หรือ หอมฝรั่ง (A. cepa L.), หอมหัว หรือ หอมแกง (A. ascalonicum L.) ชนิดหลังนี้มักเรียกผิดเป็น หอมแดง. (๒) ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งซึ่งกลายมาจากกล้วยป่า (Musa acuminata Colla) ผลยาว กลิ่นหอม ไม่มีเมล็ด.

เหม็น

หมายถึงมีกลิ่นไม่ดี, ตรงข้ามกับ หอม

เสาวรภย์

หมายถึงน. เสารภย์, กลิ่นหอม. (ส.).