ผลการค้นหา

ดะ

หมายถึงว. ตะลุยไป, ไม่เลือกหน้า, ไม่งดเว้น, เช่น เก็บดะ ตีดะ เตะดะ ฟันดะ.

ดะ

หมายถึงใช้นำหน้าคำที่ตั้งต้นด้วยตัว ด ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ดะด่อน ดะดัก ดะดุ่ม.

ดรงค์

หมายถึง[ดะ-] (แบบ) น. คลื่น, ระลอก. (ป., ส. ตรงฺค).

ดนยะ,ดนัย

หมายถึง[ดะนะยะ, ดะไน] (แบบ) น. ลูกชาย. (ป., ส. ตนย).

ตีป่า

หมายถึงก. ตีดะ, ตีไม่เลือก.

มุณฑกะ,มุณฑะ

หมายถึง[มุนดะกะ, มุนดะ] ว. เกลี้ยง, โล้น, (ใช้แก่หัว). (ป., ส.).

กลอนด้น

หมายถึงน. คำกลอนที่ว่าดะไปไม่คำนึงถึงหลักสัมผัส.

ดรุ

หมายถึง[ดะรุ] (แบบ) น. ต้นไม้. (ป., ส. ตรุ).

สัปด,สัปด-

หมายถึง[สับดะ-] ว. เจ็ด. (ส. สปฺต; ป. สตฺต).

อัษฎ,อัษฎ-

หมายถึง[อัดสะดะ-] ว. แปด. (ส.; ป. อฏฺ).

กินดาย

หมายถึงก. กินดะไปจนหมด (ใช้เฉพาะการเล่นหมากแยก).

ดนยา

หมายถึง[ดะนะยา] (แบบ) น. ลูกหญิง. (ป., ส. ตนย).