ผลการค้นหา

วิญญาณ

หมายถึงน. สิ่งที่เชื่อกันว่ามีอยู่ในกายเมื่อมีชีวิต เมื่อตายจะออกจากกายล่องลอยไปหาที่เกิดใหม่; ความรับรู้ เช่น จักษุวิญญาณ คือ ความรับรู้ทางตา โสตวิญญาณ คือ ความรับรู้ทางหู เป็นขันธ์ ๑ ในขันธ์ ๕ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ; โดยปริยายหมายถึงจิตใจ เช่น มีวิญญาณนักสู้ มีวิญญาณศิลปิน. (ป.; ส. วิชฺาน).

หวันยิหวา

หมายถึงน. ชีวิต, ดวงวิญญาณ. (ช.).

ส่งวิญญาณ

หมายถึงก. ทำพิธีเพื่อให้วิญญาณผู้ตายไปเกิดในสุคติตามคติความเชื่อถือของพระพุทธศาสนาลัทธิมหายาน.

อวิญญาณก,อวิญญาณก-

หมายถึง[อะวินยานะกะ-, อะวินยานนะกะ-] ว. ไม่มีวิญญาณ, ไม่มีชีวิต, ไม่มีจิตใจ. (ป.).

สวมวิญญาณ

หมายถึงก. เอาวิญญาณของผู้อื่นหรือสัตว์อื่นเป็นต้นมาสวมใส่ในจิตใจของตน เช่น สวมวิญญาณนักรบ สวมวิญญาณสัตว์ป่า.

ชีวิต

หมายถึงน. ความเป็นอยู่, ตรงข้ามกับ ความตาย. (ป., ส.).

ไว้ชีวิต

หมายถึงก. ให้มีชีวิตอยู่ต่อไป, ปล่อยให้รอดชีวิต, เช่น ราชสีห์ไว้ชีวิตหนู.

ร่วมชีวิต

หมายถึงก. อยู่กินกันฉันผัวเมีย.

อวิญญาณกทรัพย์

หมายถึง(กฎ; โบ) น. สิ่งที่ไม่มีวิญญาณหรือชีวิตซึ่งนับเป็นทรัพย์ เช่น เงิน ทอง ที่ดิน.

ชีวัน

หมายถึง(กลอน) น.ชีวิต, สิ่งที่มีชีวิต.

วงจรชีวิต

หมายถึงน. การเวียนว่ายตายเกิด, ลักษณาการของชีวิตที่มีพัฒนาการเป็นขั้น ๆ ไปตามลำดับและในที่สุดก็จะเวียนมาบรรจบ ณ จุดเริ่มต้นใหม่ แล้วเวียนซ้ำต่อไปอีก เช่น ผีเสื้อออกไข่ แล้วไข่กลายเป็นตัวหนอน หนอนกลายเป็นดักแด้ ดักแด้กลายเป็นผีเสื้อ แล้วผีเสื้อก็ออกไข่ ฯลฯ.

ทุกข์สุข

หมายถึงน. ความเป็นอยู่หรือความเป็นไปของชีวิตในขณะนั้น.