ผลการค้นหา

อจระ

หมายถึง[อะจะระ] ว. เคลื่อนไม่ได้, ไปไม่ได้. (ป., ส.).

จตุ,จตุ-

หมายถึง[จะตุ-] ว. สี่, ใช้ประกอบหน้าคำที่มาจากภาษาบาลี. (ป.).

จตุรถ-

หมายถึง[จะตุระถะ-] ว. ที่ ๔ เช่น จตุรถาภรณ์. (ส.; ป. จตฺตถ).

จัตุร,จัตุร-

หมายถึง[จัดตุระ-] ว. สี่. (ส. จตุร; ป. จตุ).

จริม,จริม-

หมายถึง[จะริมะ-] ว. สุดท้าย เช่น จริมจิต ว่า จิตดวงสุดท้าย. (ป.).

จตุร,จตุร-

หมายถึง[จะตุระ-] ว. สี่, ใช้ประกอบหน้าคำที่มาจากภาษาบาลีหรือสันสกฤต. (ส.; ป. จตุ).

ฮ้อ

หมายถึง(ปาก) ว. ดี. (จ.).

สว,สว-

หมายถึง[สะวะ-] น. ของตนเอง. (ส.; ป. สก).

จัตุ

หมายถึง[จัดตุ] ว. สี่. (ป. จตุ; ส. จตุรฺ).

จ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.

บ๊วย

หมายถึง(ปาก) ว. ที่สุดท้าย, ล้าหลังที่สุด. (จ.).

เขียม

หมายถึง(ปาก) ว. ประหยัด, กระเหม็ดกระแหม่. (จ.).