ผลการค้นหา

คุมขัง

หมายถึง(กฎ) ก. คุมตัว ควบคุม ขัง กักขัง หรือจำคุก.

ตะราง

หมายถึงน. ที่คุมขังนักโทษ.

ปลดปล่อย

หมายถึงก. ปล่อยจากที่คุมขังหรือการผูกมัด, ให้เสรีภาพ.

คุม

หมายถึงก. รวมสิ่งที่กระจายอยู่ให้เข้าชุดเข้าพวกเป็นระเบียบเดียวกัน เช่น คุมยา คุมเรือน.

ขัง

หมายถึงก. ให้อยู่ในที่ล้อมเช่นกรง คอก หรือเล้า เป็นต้น, ให้อยู่ในที่ซึ่งกันไว้ เช่น ขังนํ้า; (กฎ) กักขังจำเลยหรือผู้ต้องหาโดยศาล.

คุม

หมายถึงก. คอยกำกับดูแล เช่น คุมงาน คุมพล คุมพวก, ป้องกันรักษา เช่น คุมของ คุมบ่อน.

ค่ายกักกัน

หมายถึงน. สถานที่คุมขังเชลยศึกหรือนักโทษทางการเมือง.

ผู้คุม

หมายถึงน. เจ้าพนักงานผู้ควบคุมดูแลนักโทษ.

คุมตัว

หมายถึงก. ควบคุมไว้หรือจับกุมไว้ เช่น ตำรวจคุมตัวผู้ร้าย.

คุมเหง

หมายถึง(ปาก) ก. ข่มเหง, รังแก, ใช้กำลังหรืออำนาจทำให้เดือดร้อน, กุมเหง ก็ว่า.

จำคุก

หมายถึง(กฎ) น. โทษทางอาญาสถานหนึ่ง ที่ให้เอาตัวผู้ต้องโทษไปคุมขังไว้ในเรือนจำ.

ประกันเชิงลา

หมายถึง(โบ) ก. ประกันตัวออกมาจากที่คุมขังได้เป็นคราว ๆ คราวละ ๓ วัน หรือ ๗ วัน.